advertentie

zondag 30 november 2014

Weekblog week 48 - 2014 (23 t/m 29 november)


Best even wennen om boeken te mogen signeren, maar dankbaar werk (foto Jolanda Hoogendoorn)


Rienk Kroese en Jack van Zundert die beide een 'eerste' exemplaar van Liefde voor Aardbeien mochten ontvangen. (foto Jolanda Hoogendoorn)


Bij de boekpresentatie trakteerden we op 100% aardbeiensmoothie (foto Jolanda Hoogendoorn)


Rienk aan het helpen bij het planten van de laatste planten van 2014. 


Bosaardbeiplantjes op de Oostelbeerse heide, in september jl. geplant.

Zo, na er meer dan een jaar dag in dag uit aan gewerkt te hebben is mijn boek Liefde voor Aardbeien nu dan toch echt gepubliceerd. Afgelopen dinsdag vond de boekpresentatie plaats in de Wereld van Smaak in de spiksplinternieuwe prestigieuze Markthal in Rotterdam. Met gezonde spanning keek ik naar deze dag uit en ik kijk er met dankbare gevoelens op terug. Na een praatje over het ontstaan van het boek, met wat anekdotes die me het afgelopen jaar zijn deelgevallen heb ik twee 'eerste' exemplaren overhandigd. Eentje was voor Jack van Zundert die een boek in ontvangst nam namens Energy4All, de stichting die de ontwikkeling van een medicijn tegen energiestofwisselingsziekte bij kinderen ondersteunt. Vijf procent van de verkoopprijs van het boek is bestemd voor dit onderzoek.

Het tweede exemplaar gaf ik aan Rienk Kroese. Rienk ken ik uit het SBS-tv-programma Utopia. Gedurende zijn verblijf in Utopia heb ik een vriendschappelijke band met hem opgebouwd. Rienk is als altijd op blote voeten lopende zwerver Utopia binnengekomen en is iemand waar je een ontzettend goed en diepgaand gesprek mee kunt hebben. We hebben samen geconstateerd dat we de pioniersgeest delen, al heeft Rienk wel een totaal andere keuze in zijn leven gemaakt dan ik. Zijn vriendin Nicoline, die hij ook in Utopia leerde kennen staat in mijn boek. Ze creëerde een recept en bij uitzondering mocht mijn fotograaf Jolanda Hoogendoorn een prachtige foto van haar komen maken, binnen de grenzen van Utopia.

Tijdens de boekpresentatie maakte ik een nieuw project bekend, waar ik al 12 weken mee aan de slag ben. Ik heb dat nog even stil gehouden en nog steeds geef ik niet alle details prijs, om te voorkomen dat het verstierd wordt door ongeduldigen. Rienk heeft me maandag een hele dag geassisteerd, op zijn blote voeten dennennaalden, schelpenpaden en bramenstruiken trotserend. Op ongeveer 100 plaatsen verspreid over Nederland ben ik begonnen aan de herintroductie van de hier inheemse, maar in Nederland vrijwel uitgestorven echte wilde aardbei Fragaria vesca. Tijdens mijn hobby, wandelend fotograferen in de natuur besefte ik dat ik die wilde aardbei nergens tegenkwam, terwijl de woekerende smakeloze schijnaardbei met gele bloemetjes zich razendsnel verspreidt, hoewel die hier eigenlijk niks te zoeken heeft.

Van alle plekjes waar de bosaardbei geplant is, heb ik de gps-coördinaten geregistreerd zodat ik ze in de gaten kan houden en zodat ze ook later nog terug te vinden zijn. Zodra de bosaardbei weer in voldoende mate in onze natuur vertegenwoordigd is maak ik de coördinaten bekend en kan iedereen ervan genieten. Vogels en andere dieren zullen er ook wel raad mee weten denk ik, dus of er voor mensen straks iets van betekenis te plukken is moeten we nog een paar jaar afwachten. Als de plantjes groeien zoals ze van nature kúnnen groeien kan de bosaardbei over 5 tot 6 jaar weer volop vertegenwoordigd zijn.

Inmiddels ben ik druk met het afleveren van alle boeken die voorafgaand aan de presentatie besteld zijn en met de vele nieuwe bestellingen. Ook zijn er al 8 winkels die het boek in de schappen hebben liggen en soms zelfs in de etalage hebben staan. Een apart gevoel wel om je eigen boek in de etalage te zien. Enkele jaren geleden was ik rond deze tijd van het jaar druk met het inpakken van aardbeiplanten voor de vriescel, tegenwoordig pak ik aardbeiboeken van anderhalve kilo in. Leuk werk wel trouwens.

De week werd gisteren mooi afgesloten met een optreden in het Radio 2 programma Spijkers met Koppen. Cabaretier Dolf Jansen interviewde me over mijn passie, op de voor hem karakteristieke manier. Het is dat ik de inhoud van mijn boek nu zo onderhand wel van buiten ken en zelf soms een andere draai aan het gesprek kon geven, want ad rem reageren op zijn van de hak op de tak interrupties is een hele uitdaging. Al met al was het een enerverende week. Van mij mag elke week zo wel zijn. Nu ik mijn boekgeschrijf weer even aan de kapstok heb gehangen, ga ik wellicht ook weer wat meer bloggen. Behalve fotograferend natuurvorsen, is schrijven nu eenmaal ook een ontspannende hobby van me geworden.

Met zomerkoninklijke groet,

Jan Robben
Aardbeienacademie.nl



2 opmerkingen:

Unknown zei

Wat ben je toch een ondernemend type! Top.

Jan Robben zei

dank je Martine. Ik doe mijn best.