advertentie

zondag 25 april 2010

Weekblog week 16 - 2010 ( 18 t/m 24 april)

Zo staan de bosaardbeitjes er nu bij, pal naast de ingang van onze aardbeienwinkel

Aan de randen van het perceel toch hier en daar een bevroren bloemetje. Vreemd dat er aan deze plant maar 1 bloemetje bevroren is en de rest gewoon goed is. Hij zal zich misschien een nachtje niet lekker gevoeld hebben
Mooie Lambada bloemetjes. Dit worden grote aardbeien. Grote bloem = meestal grote aardbei

De Lambada's staan er niet slecht bij, al zeg ik het zelf

En dit zijn de bloeiende Honeoye's. Waarschijnlijk worden de aardbeien hiervan straks voor een groot deel verwerkt tot een innovatieve aardbeiensnack. Honeoye is zoet, maar er zit ook meer zuur in dan andere aardbeisoorten. Dat maakt hem reuze geschikt voor verwerking. We houden u op de hoogte.



Toch nog hier en daar een zwart bloemetje. Langs de randen van het perceel, waar de beregening net iets minder water geeft heeft de nachtvorst een paar spoortjes nagelaten. Niet echt van betekenis, maar het laat wel zien dat nachtvorstbestrijding een risicovolle onderneming is. Het heeft toch een nacht ruim 4 graden gevroren op aardbeibloemhoogte. We proberen altijd de balans te zoeken tussen het redden van de aardbeibloesem en de schade die teveel water kan aanrichten. Het beregenen gebeurt cyclisch, dat wil zetten dat de beregeningscomputer staat afgesteld op 2 minuten regenen en dan weer 4 minuten niet. Dit proces herhaalt zich dan totdat het ijs vanzelf van de bladeren schuift. Als het echt hard vriest, meer dan 5 graden aan de grond, dan maken we er 1 minuut regenen en 2 minuten niet van.

Eén of twee nachtjes beregenen doet nog geen schade, zeker niet omdat het nu toch al redelijk droog is. Maar het gebeurt wel eens dat we meer dan een week elke nacht moeten beregenen en dan vaak vele uren aan een stuk. Op een gegeven moment is de grond dan verzadigd en gaan wortels afsterven. Dan raken we van de regen in de drup, want de bloemetjes zijn dan gered, maar de plant valt alsnog om en dan hebben we nóg geen aardbeien. Maar goed, het is nu gelukkig weer goed afgelopen.
Binnenkort moet het tarwestro tussen de planten en dan is het nog extra goed opletten voor nachtvorsten. Het stro zorgt ervoor dat het op aardbeibloemhoogte nog eens 2 graden kouder is. Dat komt omdat het stro de grond isoleert. Overdag neemt de grond warmte op, die 's nachts weer uitgestraald wordt. Als de grond afgedekt wordt met stro is er die warmteuitstraling niet en bevriest de bloesem dus nog eerder.

De Lambada, Honeoye en Korona beginnen nu flink te bloeien. De plastic folie van 0.05 mm dik is nu van de planten af. Met het mooie weer van vandaag worden de bijen ook weer actief en dan moeten ze bij de bloemetjes kunnen. Bijen zorgen voor de bestuiving van de aardbei, samen met de wind. Zonder goeie bestuiving worden de aardbeien misvormd en daar zitten we niet op te wachten, want die leveren niks op.

Rond 20 mei zullen de eerste aardbeien wel rijp zijn verwacht ik. Of het moet zijn dat we de komende weken nog veel koud weer hebben, dan zal het een week later worden.

We zijn nu met een laatste ronde onkruid schoffelen bezig, voordat het stro erin gaat. Onkruid groeit gewoon vrolijk door het stro heen. Als er eenmaal stro tussen ligt zijn we uitgeschoffeld en is wieden nog de enige mogelijkheid. Niet mijn grootste hobby.

De sprinkhanenstront en meelwormenkak zijn gisteren gearriveerd. Binnenkort gaan we er een proefje mee aanleggen. Eens kijken hoe aardbeiplanten daar op reageren. Daarover later meer.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.








zondag 18 april 2010

Weekblog week 15 - 2010 (11 t/m 17 april)

De eerste aardbeibloemetjes staan open. Deze zijn van de Honeoye, ons vroegste ras. De strijd om de monarchie tussen de nachtvorst en het zomerkoninkje breekt weer los.
Zo staan de Korona aardbeien er op dit moment bij onder de plastic folie. Ik schat dat er meer dan 100 aardbeien aan 1 Korona plant zullen komen.

Hier ben ik de langzaam vrijkomende meststof Fieldcote aan het inrijden, op ongeveer 5 cm in de grond en precies waar de rijen met aardbeiplanten komen te staan.

Biodiversiteitsonderzoekers aan de gang op ons bedrijf vanwege een in heel Europa uit te voeren project. Deze week waren de regenwormen en andere bodembeesten aan de beurt. Geen idee wat ze gevangen hebben

De strijd om de monarchie is weer losgebroken tussen de nachtvorst en het zomerkoninkje. Het is een jaarlijks terugkerend ritueel zodra de eerste aardbeibloemetjes zich laten zien. De nachtvorst is een schijterd, want in het pikkedonker doet ie echt niks. Nee, pas tegen dat het weer licht wordt en met sterren en liefst een volle maan aan de hemel dan durft ie wel. Maar we helpen het zomerkoninkje er wel weer doorheen. Zodra het gaat vriezen start de beregeningsinstallatie en die zorgt ervoor dat er genoeg water over de planten gesproeid wordt om de bloemetjes en knoppen te behoeden voor bevriezen. Het beregenen gebeurt dan, zoals we dat noemen, cyclisch. Het veld is dan onderverdeeld in 3 stukken die telkens 2 minuten beregend worden en dan weer 4 minuten niet. Dat proces herhaalt zich totdat het ijs vanzelf weer van de planten afvalt.
Wanneer een aardbeienbloemetje bevriest kan dit geen aardbei meer worden en sterft hij af. Soms bevriezen bloemen maar voor een gedeelte, met als resultaat een misvormde aardbei. Even een lesje natuurkunde tussendoor. Om iets te laten bevriezen is energie nodig, denk maar aan de diepvriezer die energie uit het stopcontact omzet in koude lucht. Wanneer niet wordt beregend bij nachtvorst, zal de plant de energie uit de aardbeienbloem gebruiken om zich te weren tegen de lage temperatuur. Deze energie is echter maar in beperkte mate aanwezig en zodra die op is zal het bloemetje dus bevriezen. Door grondwater over de planten heen te sproeien, met een temperatuur van 11 graden wordt continu verse energie aangevoerd waardoor de bloem ongeschonden de strijd kan doorstaan.

Ook deze week hebben we weer een flink stuk aardbeien geplant, weer Darselect die straks onder de merknaam Gijs in de PLUS supermarkt te koop zal zijn. Daarnaast is er een klein stukje Elianny de grond ingegaan. Dat is echt een superlekkere maar een beetje kwetsbare aardbei, die we vooral hier vanaf de boerderijwinkel verkopen. Voor het planten hebben we de grond bemest met Fieldcote, een met hars gecoate meststof die langzaam beschikbaar komt voor de plant. Bij warm weer, als de planten ook meer nodig hebben is er automatisch iets meer beschikbaar en als het koud is blijft ie lekker rustig. Bij veel regen spoelt er ook nauwelijks meststof weg, dus we kunnen met een kleine hoeveelheid toe.
Gisteren zag ik bij vrienden flink wat luis in de Lambada aardbeien in hun stadstuin. Thuis toch voor de zekerheid ook even gekeken, maar er is hier nog geen luis te bekennen. De afgelopen jaren is hier toch een aardig evenwicht in insecten ontstaan zou je zeggen. Lieveheersbeestjes, sluipwespen en zweefvliegen zijn liefhebbers van luizen en die zorgen er denk ik voor dat we hier minder problemen met luis hebben dan in een stadstuintje tussen de stoeptegels waar natuurlijke vijanden de aard blijkbaar niet hebben.
O ja, sinds deze week hebben we verkoopinformatie op onze website http://www.aardbeien.net/ gezet. Openingstijden en verkoopadressen zijn daar vanaf nu te vinden.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.


zondag 11 april 2010

Weekblog week 14 - 2010 (4 t/m 10 april)

Detail van de plantmachine. De planten worden tussen 2 hydraulisch aangedreven schijven geklemd en verdwijnen goed aangedrukt en perfect op afstand en plantdiepte in de grond


Hier worden de Darselect aardbeien geplant. Het is nog niet het slechtste werk.


Na het planten moet er alweer beregend worden om de wortels goed contact te laten maken met de grond en om ze de kans te geven nieuwe worteltjes te maken



En Martijn ploegt het volgende perceel alweer om. Komende week zal hier geplant gaan worden. Ook weer Darselect en een stukje Elianny


De ananasaardbei was deze week in het nieuws. Niet dat ie nieuw is, maar hij is enkele jaren geleden door een collega nieuw leven ingeblazen. Hij teelt ze in de kas. In onze buitenteelt zullen we er maar niet aan beginnen. Behalve dat we al 10 verschillende smakende aardbeien hebben, van oranjerood tot donkerrood, is de ananasaardbei een kwetsbaar dingetje. Van een regenbui of te hete zon moet ie niks hebben. En als ik het eerlijk moet zeggen is ie ook een beetje flauw van smaak, maar om te garneren is het een leuk ding. Probeer hem maar eens als u er aan kunt komen.

Het heeft deze week flink gedroogd. We kunnen nu overal ploegen. Dat moest ook wel, want anders kan er niet geplant worden. De eerste Darselect aardbeiplanten zijn nu ook de grond ingegaan. Het begin van de oogst daarvan verwachten we rond 10 juni, dus al over 2 maanden. Deze Darselect aardbeien gaan vooral via StreekSelecties onder de merknaam Gijs naar de PLUS supermarkt en wellicht als Het Beste van DEEN naar supermarkt DEEN in Noord-Holland en Flevoland. Daar zijn we vorig jaar voor het eerst mee in zee gegaan en dat is voor alle partijen goed verlopen.

Met het drogen van de grond moeten we nu alweer beregenen. Ja inderdaad, u zou zeggen dat het niet gekker moet worden, maar anders slaan de pasgeplante aardbeien niet aan. De planten uit de vriescel moeten eerst weer nieuwe worteltjes gemaakt hebben voordat ze voldoende vocht op kunnen nemen. Met deze schrale oostenwind zoals vandaag, zouden de planten gewoon uitdrogen en dat kost veel kilo's straks.

Beregenen tegen de nachtvorst zullen we ook nog moeten vrees ik. Dat is weer minder, want dat levert slapeloze nachten op. Het kan voor een heel stuk wel automatisch ingesteld worden, maar ik vertrouw niet op die computer en de rest. Sproeiers kunnen eraf knallen of stil blijven staan. Nee, dat slaapt slecht. Afgelopen week waren de bloemknoppen nog net niet zover om heel bang te zijn voor vorst, maar komende week wordt dat kritiek.

O ja, ik ga binnenkort een flink aantal klanten van ons interviewen. Ik wil graag weten wat consumenten nu eigenlijk van ons bedrijf en van ons product zouden willen weten. Dan kan ik daar hier over schrijven en kan die informatie op onze website http://www.aardbeien.net/ geplaatst worden. Zo kunt u steeds meer te weten komen over onze aardbeien en wat we allemaal uitspoken het hele seizoen. En zo willen we u dan weer helpen bij het maken van een bewuste keuze.


Nou mensen, Tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.

zaterdag 3 april 2010

Weekblog week 13 - 2010 (28 maart t/m 3 april)

Onze aardbeienwinkel is weer open, elke dag van 10.00 tot 18.00 uur. Grote kans dat u mijn vrouw (links op de foto) aan de andere kant van de toonbank treft.


Dit zijn de Eves Delight plantjes, mooie plantjes maar met een ietsiepietsie teveel onkruid er gratis bijgekregen

Zoon Jeroen is de Eves Delight aan het planten. Een bamboestok met om de 38 cm een stukje tape geeft de plantafstand aan. Er gingen 500 planten in 1 rij

Op de schoffelmachine zitten om te sturen doe ik graag zelf.
Zoon Martijn stuurt de trekker


De week is weer omgevlogen. Het echte voorjaarsweer wil maar niet doorbreken. En dat hebben we nu toch onderhand wel nodig, willen onze vollegrondsaardbeien eind mei rijp zijn. Gisteren, op paaszaterdag zijn we toch al met de aardbeienverkoop begonnen. Veel mensen hebben nu al de behoefte om lekkere aardbeien te eten, terwijl het seizoen er toch echt nog niet is. De Lambada's uit de kas zijn overigens erg lekker, zeker als je ze vergelijkt met de Spaanse meukaardbeien die nu in de supermarkten voor een habbekrats worden aangeboden. Het zou jammer zijn als de echte aardbeienliefhebbers de kas-Lambada's zouden moeten ontberen en zich laten verleiden door die rommel uit Spanje. Maar echt, de allerlekkerste zijn er toch pas over een week of zes. Gewoon van buiten.
De Mara des Bois aardbeien zijn nu ook geplant. Dat is echt een heel afwijkende soort aardbeien. De smaak en het aroma doen denken aan bosaardbeien, maar ze zijn een stuk groter. Echt een ras voor de liefhebber. Nadeel van dit ras is dat we veel trossen weg moeten breken. We plukken dan de eerste 2 of 3 rijpe aardbeien van de tros en gooien alle groene die er dan nog aanhangen weg. Ze zouden toch veel te klein worden. Het is extra werk, maar dan heb je ook wat.
Bij de vroege Lambada, Honeoye en Korona beginnen de bloemknoppen nu naar boven te komen. De plastic folie ligt er nog steeds bovenop, want met de minste zonnestraaltjes wordt het dan toch al lekker warm eronder. We hebben wel eens jaren gehad dat de eerste bloemen er al begin april al in zaten, maar daar zijn we ook niet blij mee. De nachtvorsten liggen op de loer en als je dan even niet oplet is het gebeurd met de Lambada's en andere. Tegen nachtvorst kunnen we dan 's nachts beregenen, maar het zou de eerste keer niet zijn dat we door nachtvorst verrast worden en 's morgens zwarte bloemetjes aantreffen. Het kan soms aan de ene kant van het veld vriezen en aan de andere kant niet. Slapeloze nachten zijn het dan en vaak een week aan een stuk.
Tussen de planten die we vorige week gezet hebben zijn we eergisteren met de schoffelmachine doorheen geraust. Daarmee komt de grond er een stuk vlakker bijliggen en blijft het stro wat er nog tussen moet straks ook goed liggen. Voor de onkruidbestrijding is een vlakke grond ook beter. Onkruid kan echt een ramp zijn. De aardbeien zijn moeilijker te vinden en het gewas droogt slecht op waardoor er meer kans is op rotte aardbeien. En die hebben we niet nodig.
Gisteren hebben we de Eves Delight plantjes in de grond gestopt. Dat is een nieuw ras wat uit smaakproeven als erg lekker naar voren komt, mits rijp geplukt, maar dat geldt voor alle rassen wel. Het planten was echt ambachtelijk werk. We kregen de plantjes aangeleverd in kleine kluitjes en omdat we het onkruid er al gratis bijgekregen hadden konden we niet anders dan ze gewoon een voor een met de hand planten. Ik heb zelf ook mee op mijn knieën gelegen en merk dan wel dat ik geen 18 meer ben. De hele avond het gevoel gehad alsof mijn knieën de verkeerde kant uit scharnierden. Maar ja, je moet er wat voor over hebben hè?
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.