Waar afrikaantjes bovendien bijzonder goed voor zijn, is het onder controle houden van de populatie aaltjes, die schadelijk zijn voor de aardbeiplanten. Aaltjes zijn minuscuul kleine wormpjes waar je echt een microscoop voor nodig hebt om ze te kunnen zien. Maar omdat ze soms echt met duizenden in een liter grond kunnen zitten, kunnen ze veel knabbelschade aan aardbeienwortels toebrengen. Aardbeiplanten hebben vooral schrik van het aaltje pratylenchus penetrans, ofwel het wortellesie-aaltje. Als je veel van die aaltjes in je grond hebt groeit je plantje helemaal niks, omdat de aaltjes elk nieuw wortelbeginnetje meteen aanvallen.
Als je voorafgaand aan een aardbeienteelt afrikaantjes zaait en dan echt het hele veld vol, dan zorgen die afrikaantjes ervoor dat de aaltjes bijna allemaal het loodje leggen. Zorg er dan wel voor dat er geen onkruid tussen de afrikaantjes staat want dan vluchten de aaltjes daar naartoe en is het afrikaantjeseffect niet afdoende. Bovendien moeten de afrikaantjes een maand of drie kunnen groeien. Dus, ook afrikaantjes tussen de aardbeien planten is geen goede manier. Hooguit hou je er door de geur van die stinkbloemen een paar luizen mee weg. De bloemen van afrikaantjes trekken onder andere zweefvliegen aan en die zijn weer een natuurlijke vijand voor luizen.
Wat betreft de werking van afrikaantjes tegen aaltjes werkt het als volgt: in de wortels van afrikaantjes zitten zwavelverbindingen. Wanneer een aaltje van zo'n wortel wil gaan snoepen, ontstaat er een wondje aan de wortel en roept het afrikaantje 'AU'. Daarop reageert het afrikanenplantje door het stofje peroxidase te vormen. Door de combinatie van de zwavelverbindingen en peroxidase ontstaat er ozon (O3). Als het aaltje daarmee in contact komt is het met hem gedaan.
Op de foto: Afrikanen tussen de afrikaantjes. Deze foto maakte ik in 1998. De vier Somalische kerels die destijds aardbeien bij me plukten vonden het geweldig leuk om even te poseren.
Welkom op de Aardbeienacademie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten