advertentie

zondag 31 oktober 2010

Weekblog week 43 - 2010 (24 t/m 30 oktober)



Ik ben op zoek naar ideeën om de omloopsnelheid en presentatie van onze aardbeien sterk te verbeteren. Hebt u leuke ideeën en wilt u ze met mij delen?


Twee Strawberrytrees waren er deze week opgesteld bij een bruiloft op Landgoed Groenhoven in Bruchem


Deze week is er eentje van inspiratie, creatie en innovatie geweest. Maandag was echt een superdag bij de Food Inspiration Day. Wat je allemaal niet kunt doen om eten spannender en leuker te maken. Kijk maar eens op het filmpje wat er van gemaakt is (klik op Food Inspiration Days 2010). O ja, hier ook nog een filmpje wat ik zomaar gekregen heb van Bizzual, omdat hij wilde laten zien wat hij kan.
.
Met de Volsmaakt innovatie hebben we deze week weer vooruitgang geboekt. Dat was in ieder geval een champagnetoost waard. De marktintroductie komt steeds dichterbij, hoewel het eerste half jaar nog in beperkte mate. Er moet eerst weer nieuw fruit groeien van de volgens ons als beste uit de bus gekomen rassen. En dat groeit voor Volsmaakt alleen maar in de zomer. Het is 100% zomerfruit wat we gaan verwerken, logisch ook, want dan is het op zijn lekkerst. Ondertussen broeit de volgende aardbeieninnovatie alweer..... (TOPsecret)
.
Het creëren van een goed doortimmerd nieuw bedrijfsplan is wel de grootste bezigheid waar ik de laatste tijd mee bezig ben geweest. Omdat ik toch best wel eigenwijs ben moet het natuurlijk weer iets worden wat anders is dan anders. Het móet ook anders, want mijn product is ook anders, hoewel het in zijn blootje toch ook weer heel gewoon lijkt. Goed, laat ik er niet al te cryptisch omheen draaien: ik heb de uitdaging gesteld op een vergroting van het marktaandeel Jan Robben-waardige aardbeien met 500 tot 1000 %. Is dat schrikken voor u? Nee, valt wel mee hoor, want dan hebben we het nog maar over 1% van de in heel Nederland geteelde hoeveelheid vollegrondsaardbeien.
.
Beetje lef moet ik wel hebben, al zeg ik het zelf, maar met dat beetje wat we de afgelopen jaren gedaan hebben veroveren we de markt niet, nee, dan kunnen we het wel schudden. Dan blijft het bij hier en daar wat speldenprikjes, waarmee we een paar mensen blij kunnen maken. Mensen die onze aardbeien kennen, die weten waar ik het over heb. Nu willen we de smaakaardbei gaan uitrollen over Nederland. We moeten mee in de vaart der volkeren en grotere volumes van dat lekkers produceren tegen een acceptabele consumentenprijs. Over hoe ik die aardbeien bij elkaar wil krijgen heb ik in de vorige blogs al wat geschreven. Franchising noemen ze dat.
.
Maar liefst vijf, best wel flinke winkelketens of ander interessante verkoopkanalen hebben inmiddels interesse getoond, dus ik ben hoopvol gestemd over hoe het verder gaat. Het gaat er mij niet om, om andere aanbieders van aardbeien uit het schap te drukken. Sterker nog, dat zou me met mijn 1% marktaandeel ook helemaal niet lukken. Ik wil dat u voortaan moet kunnen kiezen in de winkel. Net zoals je tussen verschillende soorten appels kunt kiezen, zo moet dat ook met aardbeien.
.
Ik besef dat ik die stevige plaatsen in de supermarkt nog waar moet maken. Behalve het leveren van heel lekkere aardbeien wil ik mijn klanten nog iets anders leveren. Ik zie aardbeien soms veel te lang in het winkelschap liggen, soms lijken ze zelfs rijp voor het scheerapparaat. Hoe lekkerder een aardbei is hoe kwetsbaarder dat ie is, dus ik ben ook erg gebaat bij een hoge omloopsnelheid van de doosjes aardbeien.
.
Op de een of andere manier zou ik dus wel wat verkoop- en/of promotieondersteuning bij de aardbeien willen leveren. Natuurlijk heb ik al wel wat ideeën, maar ik zou ook graag van u eens wat ideeën willen krijgen. Hoe kunnen we supermarkten helpen om veel aardbeien te verkopen en dan vooral die lekkere natuurlijk? Voor de beste 3 ideeën stel ik een pakketje met Aardbeienlekkers beschikbaar.
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.


zondag 24 oktober 2010

Weekblog week 42 - 2010 (17 t/m 23 oktober)

Het paviljoen vol trends en innovaties op de SIAL. Zoals ik het bekeken heb zijn veel innovaties en trends niet veel meer dan een leuke verpakking met daarin een doodgewoon product. Zou daar de toekomstige consument nog steeds intrappen?


Deze stond tussen de trends en innovaties. Een beker met vruchtenpuree, met exact 61 frambozen erin :-) 100% fruit, maar wel verhit ter conservering. De voedingswaarde zal dus niet gelijk zijn aan die van 61 frambozen denk ik zo. O ja, ook nog vetvrij....

Hier nog zo'n potje met vruchtenpuree, ook 100% fruit, maar deze keer noemen ze het een smoothie. Ook verhit. Ik zou toch haast zeggen dat we met Volsmaakt dan toch zeker wel een echte innovatie te pakken hebben. Volgende keer zelf op de SIAL staan?

Op de Dutch Design Week stonden deze leuke presentatiedingen van aan elkaar gelaste kromme lepels.

Onze Strawberrytree mocht zaterdag een bijeenkomst van Provincie Noord-Brabant opluisteren tijdens de Dutch Design Week. 4 jaar geleden waren we met dit ontwerp zelf genomineerd voor de Nederlandse Designprijzen.

Met het dichterbij komen van de winter is er over aardbeiplanten an sich niet zoveel spectaculairs te vermelden deze week. De planten gaan zo langzamerhand richting de winterrust en dat kun je al zien aan hier en daar een herfstkleurig blad. Het groeit nog steeds wel een beetje en dat moet ook voor de bloemknopaanleg. Over een maand worden de planten ingepakt voor de bewaring in de koelcel. Daar kunnen ze dan hun winterslaap rustig uitzitten om in de loop van volgend jaar weer vrijgelaten te worden.
.
De afgelopen week is begonnen met een ritje naar Parijs, waar ik samen met Rene Bink, directeur van StreekSelecties naartoe ben geweest voor een bezoek aan de levensmiddelenbeurs SIAL. StreekSelecties is een belangrijke afnemer van mijn aardbeien, want alle aardbeien van ons die bij PLUS of DEEN terechtkomen gaan via hen. Mooie gelegenheid dus om langdurig te brainstormen over hoe we het volgend jaar gaan doen.
.
Op de beurs heb ik geen verse aardbeien en zeer weinig groente en fruit gezien, maar goed, daar schijnen we de Fruitlogistica in Berlijn voor te hebben. Omdat we zelf nu bezig zijn met Volsmaakt en er regelmatig nieuwe innovatie-ideeën opborrelen voelde ik me op die beurs toch best thuis. Veel te groot is die beurs om alles in een dag te zien, maar gelukkig hebben ze een groot aantal opvallende innovaties bij elkaar gezet in een apart paviljoen. Met ons product in wording Volsmaakt sluiten we in ieder geval perfect bij die trend aan. Fast Fresh is de trend zoals Foodtrendwatcher Hans Steenbergen van Shoot my Food de categorie noemt waar onze innovatie in thuis hoort. Het schijnt dat de standhouders op die beurs vooral op zoek zijn naar wederverkopers 'all over the world'. Dus wie weet staan we daar volgende keer ook. Zou leuk zijn, maar eerst Nederland verder veroveren.
.
Het blijft me overigens maar bezighouden hoe het toch komt dat het ondanks al die blije consumenten, blije culinaire pers, blije strawberrymob en andere blijheden zo verrekte moeilijk is om stevige afspraken te maken met supermarkten. Als telers moeten wij altijd maar blij zijn dát we mogen leveren aan supermarkten. Nóóit lijken supermarktketens blij te zijn dat ze onze aardbeien mógen verkopen. Het draait er steeds meer op uit dat we voor de kat zijn viool aan het telen zijn. Vollegrondsaardbeientelers, u weet wel die mensen die zomers van 's morgens 6 tot 's avonds 10 uur in de weer zijn voor de allerlekkerste aardbeien, omdat het toevallig ook nog zomer is en ze dan nu eenmaal op zijn lekkerst zijn. Die telers schrijven ook dit jaar weer aardbeikleurige cijfers. Wat voor zin heeft het om nog aan deze loterij mee te blijven doen? Ja, de nood is hoog, dat mag u best weten.
.
Over hoe we onze kansen zouden kunnen vergroten heb ik deze week een boeiend gesprek gehad met iemand die de ins & outs van de supermarktwereld kent. Hij heeft zelf in zo'n keten gewerkt en adviseert nu ook grote fabrikanten bij de supermarktgang van hun producten. Eerlijk gezegd doen we al heel veel dingen die hij me aanraadde, maar goed, er is altijd iets te verbeteren. Wat me het meest bijgebleven is van het gesprek is dat het supermarkten totaal niet interesseert of hun leveranciers kopje onder gaan of niet. Dat is volledig ons eigen risico. Dus willen wij investeren in een beter product wat ook door consumenten significant lekkerder gevonden wordt dan is dat óns probleem. Jammer, want zo blijft de tuinbouw toch voornamelijk uitwisselbare bulk produceren, want dan kun je het product tenminste nog altijd ergens anders kwijt in tegenstelling tot nicheproducten.
.
De komende weken ga ik een eerste rondje doen langs de vaste afnemers van afgelopen seizoen en ook een paar potentiële afnemers. De goeie intenties zijn er allemaal wel, maar de tijd dat ik daar genoeg aan had is allang op. Via een franchise formule zoals ik die voorsta met een of meer andere telers zijn we in staat om heel veel echt lekkere aardbeien te telen. Maar zonder redelijke zekerheid aan de verkoopkant houdt het smaakaardbeienverhaal gewoon op. Laat u het gebeuren dat we het kind met het badwater wegspoelen?
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan
.
P.S. reageer gerust op mijn berichtjes, doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.

maandag 18 oktober 2010

Weekblog week 41 - 2010 (10 t/m 16 oktober)

Je zou het niet direct zeggen, maar de bloemknoppen die volgend jaar uit de aardbeiplanten komen, zitten nu al voor een groot deel in dit stukje plant verstopt


Ook nu nog krijgen de planten regelmatig water met een beetje eten erbij (meststof). Afhankelijk van het verloop van de bloemknopaanleg wordt het menu samengesteld

Kleurrijk en een lekker ding, maar omdat ie toevallig een andere naam en vorm heeft dan zijn grote massa soortgenoten is ie moeilijker in het winkelschap te krijgen


Omdat ik steeds op zoek ben naar inspiratie en omdat ik meer wil weten van wat er leeft in de retail (supermarktbranche) ben ik naar de SIAL 2010 geweest. Daarover volgende week meer

Hopelijk gaat de lekkere aardbei de lekkere druif niet achterna. Lees deze blog over De Westlandse Druif maar eens.


Deze week zijn enkele aardbeiplanten voor een eerste onderzoek opgestuurd. Onder de microscoop kun je nu al de eerste aanleg van bloemknoppen waarnemen. De kunst is om de opkweek zo te sturen met bemesten dat er volgend jaar een optimale hoeveelheid bloemen uit komen. Niet te weinig bloemen en dus aardbeien, maar ook niet teveel. Veel aardbeien is fijn, maar niet als het vooral kleintjes zijn die geplukt moeten worden. Om dan maar meteen een fabeltje uit de wereld te helpen: kleine aardbeien zijn niet per definitie lekkerder dan grote aardbeien. De smaak heeft nul-komma-nul met de grootte te maken.
.
Nog elke dag krijg ik reacties van mensen die afgelopen zomer aardbeien gekocht hebben. Leuk is dat wel. Blijkbaar komen met het kouder worden van de dagen de zoete herinneringen aan de zomer weer bovendrijven. Op het Food4You Congres vorige week in Ede, schijn ik onderwerp te zijn geweest van een levendige discussie. Ik ben er zelf niet bij geweest, maar sms-jes en tweets zorgen er tegenwoordig voor dat je het snel weet als er over je geroddeld wordt of in dit geval waarderend gesproken. Kriebels krijg ik er soms van als ik weer eens als voorbeeld aangehaald word, terwijl ik niet zelf naar zo'n congres kan komen omdat ik me op dat moment de pleuris aan het prakkiseren ben over de toekomst van de smaakaardbei.
.
De verkoop van de aardbeien in de afgelopen zomer, de geweldige strawberrymob waarover ik me nog steeds verwonder en de bemoedigende reacties op onze aardbeien bieden perspectief voor de toekomst. Maar ook de ondersteunende geluiden voor onze manier van ondernemen en al die andere goedaardige signalen geven steeds meer aan dat de richting die we gekozen hebben een goeie is.
.
En nu moet of mag u me weer gaan helpen. Stel nu dat we 10 keer zoveel aardbeien -maar dan dus die echt lekkere- zouden willen gaan verkopen. De markt is er klaar voor zou je zeggen, althans u als consument eet als u de kans krijgt liefst de lekkerste aardbeien die er zijn. Ware het niet dat er tot op heden niet echt goeie seizoensbestendige afspraken met supermarkten te maken blijken te zijn. En nu komt ie: help eens mee denken over hoe we ervoor kunnen zorgen dat zaken doen met supermarkten niet bij vrijblijvende beloftes blijft. Of hoe we onze aardbeien op een andere manier onder het bereik van vrijwel iedereen kunnen krijgen. Maar eerlijk is eerlijk, supermarkten zouden zich daar erg goed voor kunnen lenen.
.
Het telen van aardbeien die anders zijn dan gewone aardbeien is veel te risicovol als er geen stevige afspraken aan de verkoopkant gemaakt kunnen worden. In de vrije handel worden afwijkende aardbeienrassen namelijk gediscrimineerd. Smaakaardbeien zien er anders uit dan de standaard aardbei en ze vallen als minderheid in het niet van de grote bulk. Daardoor zijn ze vrijwel onverkoopbaar, althans ze brengen de kosten van het telen bij lange na niet op. Raar misschien, maar toch echt waar.
.
Afgelopen week was ik bij De Westlandse Druif, een themapark waar nog echte Nederlandse druiven geteeld worden. Vergeleken met de mediterrane druiven die ons gewoonlijk in de maag gesplitst worden, zijn de Westlandse druiven regelrechte mondvermakers. Maar ja, hartstikke duur ten op zichte van die bulkdruiven. De hele commerciële teelt van die lekkere druiven is daardoor hier al lang om zeep geholpen. Topcateraar Bob Hutten vertelde afgelopen week voor onze ondernemersvereniging Land van Oirschot dat Nederlandse consumenten het respect voor eten zijn kwijtgeraakt. Dat geldt niet voor u natuurlijk, want anders zou u deze blog niet lezen.
.
Instellingen voor ouderenzorg en bijvoorbeeld ook de bajes hebben budgetten waarvoor ze hun gasten moeten zien te voeden. Voor bedragen van minder tot iets meer dan 3 euro moet er iets volwaardigs op tafel komen staan. Logisch dat ze het dan hebben over 'voeding', want als ze 'eten' zouden bedoelen serveerden ze vast iets anders. Als het niks mag kosten krijg je ook niks. En als supermarkten of wie dan ook de producenten uitknijpen totdat ze omvallen, dan blijft er straks in navolging van de befaamde druiven helemaal geen keukentafelgenot meer over. Zou een beetje zonde zijn denk ik.
.
Vorige week had ik het over een franchise model wat ik wilde gaan uitwerken. De eerste enthousiaste reacties heb ik al gekregen, daar ben ik blij om. Genoeg om dat concept enthousiast verder vorm te gaan geven. Maar wat meer zekerheid aan de verkoopkant is nu cruciaal om het ook te doen slagen. Ik ben me nu dan ook extra aan het verdiepen in de retailkant, dus de supermarktbranche en alles wat daar mee te maken heeft. Een bezoek aan de SIAL 2010 ' The Global Food Market Place' in Parijs hoort daar natuurlijk bij en dat is de reden dat deze blog één dag later is gepubliceerd dan dat u gewend bent.
.
Nou mensen, tot volgende keer dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.

zondag 10 oktober 2010

Weekblog week 40 - 2010 ( 3 t/m 9 oktober)

Dit aardbeienpromotieteam kwam ik tegen op het Real Food Festival. Ik heb zelf opgetreden in het programma Lekker van Streek van Omroep Brabant


De kluit zit nokkie nokkie vol met mooie gezonde wortels. Dat is de basis voor een topoogst volgend jaar

Een blik op het hart (de hoofdneus) van een zeer mooie aardbeienplant. De zijneusjes zitten nog verscholen in de bladoksels

Onze Strawberrytree in de stand van Veiling Zaltbommel op de AGF Beurs in Houten (foto www.agf.nl)

Vorige week was de Strawberrytree te zien bij Life4You op RTL4. Rudolph van Veen had er lekkere patisseriehapjes op gemaakt ter ere van de nominatie voor de Televizierring. Toen ik de boom weer van Rudolph in ontvangst heb genomen heb ik hem nog wat proefmonsters Volsmaakt Knijpfruit meegegeven. Ben benieuwd wat hij er van vindt.


De nieuwe aardbeiplanten, die afgelopen juli in trays met potgrond gestekt zijn beginnen nu zijneuzen te vormen. Dat komt mooi uit, want de bedoeling is dat er volgend jaar gemiddeld minimaal 5 bloemtrossen per plant uit komen. Bloemtrossen worden in de oksels van de bladeren aangelegd, althans wanneer er minder dan ongeveer 12 uur daglicht is. Als de dagen langer zijn worden in de bladoksels uitlopers gevormd, waar weer jonge plantjes aan kunnen groeien. Nu is het dus de tijd van de bloemknopaanleg. Het hart van de plant is de zogenaamde hoofdneus en nu komen er dus zijneusjes of zijscheuten aan, die ook weer goed zijn voor de nodige trossen. Grote kans dus dat er genoeg bloemtrossen en dus aardbeien aan de plant komen.
.
Als het weer nog een beetje meewerkt gaat dat trossen aanleggen nog even door. Eind november als de planten in winterrust zijn gekomen slaan we ze dan op in de koelcel bij 1 graad onder nul. Veel lezers vragen zich af wat wij toch in 's hemelsnaam 's winters uitvoeren. Nou onder andere dat dus. Behalve de zorg voor de plantjes zijn we in de rustige periode ook al druk bezig met de verkoop van volgend jaar en met overdenken welke rassen we dan zullen planten.
.
Maar in volgende blogs komt u daar vanzelf achter. In februari a.s. zijn we een jaar rondgeblogt en is het allemaal nog terug te lezen, mocht daar behoefte aan zijn. Maar mag ik het misschien ook een keer een beetje rustig hebben ;-)? In 6 maanden tijd draai ik evenveel uren als een gemiddelde werknemer in een heel jaar. Niet dat ik het erg vind hoor, maar na een druk seizoen moet ik toch ook even kunnen afkicken.
.
Afgelopen week is een echte netwerkweek geweest. De Food Valley Conference, De reizende Smaaktafel van Samenwerkingsverband Regio Eindhoven en de Foodspecialiteiten- en AGF-Beurs in Houten. Alles op een hoop dus. Ik vind het voor mijn eigen toekomst belangrijk om bij dit soort evenementen aanwezig te zijn. Technische beurzen, zoals de Hortifair spreken me juist weer minder aan. Door de keus die we een aantal jaren geleden gemaakt hebben om te focussen op smaak, is de verkoopkant me meer en meer gaan interesseren. Natuurlijk is de teelttechniek ook uitermate belangrijk, maar als ik me daartoe beperk raak ik die lekkere aardbeien aan de straatstenen niet kwijt.
.
Toch voel ik dat wel als een spagaat waar ik in zit. Ik kan niet alles tegelijk en ons bedrijf is te klein om verschillende managers een goede boterham te kunnen laten verdienen. De teelt eist in feite al de volledige aandacht op en door ook nog met die markt bezig te zijn lijdt het een onder het ander. Veel collega's doen niets liever dan aardbeien telen en liefst ook niet meer dan dat. Ik vind juist dat contact met de markt leuk en interessant. Op de een of andere manier zou dat toch te matchen moeten zijn lijkt me. Nu begin ik maar wat te filosoferen, nou ja, ook niet zomaar natuurlijk. Ik meen het zeer serieus. De belangstelling voor echt lekkere producten met een goed verhaal neemt sterk toe, het probleem dat er in de tuinbouw niks verdiend wordt ook.
.
Mijn aardbeien beginnen gretig aftrek te vinden en ik ben mijn tijd steeds meer aan het invullen door het contact met de markt te onderhouden. Het een is het gevolg van het andere en vice versa. Zou het niet fantastisch zijn, vraag ik me af, als enkele echt goeie telers die heerlijke, de naam Jan Robben waardige aardbeien gaan telen? Of zou ik om succesvol te kunnen zijn bij wijze van spreken toch hoogstpersoonlijk elke aardbei zelf voorgeproefd moeten hebben? Ik denk dat we toch eens serieus naar een soort franchisemodel moeten gaan kijken, waarbij iedere belanghebbende doet waar hij of zij het beste in is. Dat de kwaliteit en smaak van de aardbeien met de naam Jan Robben als vanouds of zelfs nog beter moeten zijn, staat wat mij betreft buiten kijf.
.
Mensen, help eens een beetje mee denken. Zou zo'n franchisemodel een manier kunnen zijn om ook in de toekomst nog de allerlekkerste aardbeien in de winkel te kunnen krijgen? Ik hoef met mijn 52 jaar echt niet meer zo nodig de hele dag in de grond zitten te wroeten. Op zijn tijd is dat een mooie afleiding en ik heb er zeker nog geen hekel aan. Maar om ook het aandeel 'smaak'aardbeien in de winkel fors te kunnen laten groeien denk ik dat we het anders moeten gaan doen. Laat ik komende week alvast eens gaan polsen of er een teler is die oren heeft naar zo'n type samenwerking. Of vindt u als consument het niks en waarom dan niet? Of vindt u het wel een goeie gedachte als dat tot minder misgrijpen naar echt lekkere aardbeien leidt?
.
Tussen de bedrijven door stel ik de komende week mijn rug nog wat op de proef met het verwijderen van onkruid tussen de planten. U hoeft er dus echt niet over in te zitten dat ik me de komende tijd ga vervelen!
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes, doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.


zondag 3 oktober 2010

Weekblog week 39 - 2010 (week 26 sept t/m 2 okt)

Volsmaakt, als het aan mij ligt zo snel mogelijk op de markt brengen.

Deze week weer veel mensen gesproken en enthousiast proberen te maken voor onze producten

Onze producten, zoals ze gepresenteerd werden op de Smaakmarkt bij de start van de Food Inspiration Month op De Groene Campus in Helmond
(foto's Niels de Gooijer)


De aardbeiplanten zijn de afgelopen week gestaag doorgegroeid. Water geven was geen probleem, want dat kwam er genoeg uit de lucht vallen. De hele week ben ik vooral bezig geweest met mijn ervaringen delen met anderen, met plannen maken en om als gratis decor op te treden voor overheden en projectenbureaus die je zien als voorbeeld voor anderen. Misschien een beetje cryptisch geformuleerd, maar ik kijk een aantal zaken inmiddels met gemengde gevoelens aan.
.
Leuk vond ik de reacties op mijn presentatie die ik woensdag gegeven heb over het gebruik van sociale media, met in het bijzonder twitter. Over hoe ik dat medium gebruik om in contact te komen met mijn klanten en iedereen die van invloed is op het reilen en zeilen hier. Op de terugweg van het congres van Food & Nutrition Delta en het Topinstituut Food & Nutrition zat ik te bedenken dat ik dit verhaal wel op meer plekken zou willen vertellen. Het verraste mij dat ik blijkbaar toch iets te vertellen had wat mensen aansprak en waar ze zelf nog nauwelijks ervaring mee hadden. Nou ja, wie weet, ik vind zoiets ook leuk om te doen. Niet als specialist, maar als ervaringsdeskundige. Gewoon vanuit mijn hart verteld.
.
Vrijdag was de start van Food Inspiration Month op de Groene Campus in Helmond. Als Foodinspirator mocht ik daar namens de gemeente Oirschot optreden. Die dag heb ik vooral gebruikt om ons nieuwe product Volsmaakt te laten zien en proeven. De reacties waren over het algemeen weer zeer lovend. Hopelijk kunnen we het snel in de markt gaan zetten.
.
De Strawberrytree is deze week ook verschillende keren op pad geweest. Meesterpatissier Rudolph van Veen heeft hem gisteren opgehaald voor de uitzending van vandaag in Life 4 You bij RTL 4 met Carlo & Irene, maar daarover volgende week meer. Een mooie bijkomstigheid van optredens met de Strawberrytree is dat ik vaak wat 'verloren' tijd nuttig kan proberen te besteden. In een vreemde omgeving vind ik het makkelijker om buiten de gebaande paden te denken.
.
Deze keer heb ik in een Hilversumse kroeg een paar uur zitten werken aan mijn nieuwe bedrijfsplan. Dat plan moet er op heel korte termijn zijn. Het zat al langere tijd voor een deel in mijn hoofd, maar nu staat het in grote lijnen op papier. Laten we het zo zeggen: het zal een pijnlijke bevalling worden, een soort reddingsplan voor de smaakaardbei. Klinkt misschien een beetje dramatisch, maar ik wil er geen doekjes om winden. Het is behoorlijk heftig voor me. Ik zie mijn eigen plan wel zitten en dat is het belangrijkste. Hopelijk snappen ze het bij de bank ook, maar ik begin daar ernstig aan te twijfelen. Die houden niet zo van nieuwe dingen als uitdaging heb ik al wel ervaren. Met kiloknallers scoor je daar sneller.
.
Lange tijd heb ik op een soort rotonde gestaan tot ik er af en toe dol van werd. Ik ben er van overtuigd dat ik nu de goeie afslag gevonden heb. Al meer dan 10 jaar zijn we bezig geweest om ons te ontworstelen aan de alles-van-hetzelfde-cultuur. Het was destijds een bewuste keuze om ons meer te gaan focussen op het telen van aardbeien met bijzondere smaak. Nou, dat hebben we geweten! Onze lekkere aardbeien kwamen in een markt terecht die daar helemaal niks van moest hebben. Die smaakaardbeien zagen er voor de leek hetzelfde uit als de doorsnee aardbeien. En wat wij wilden paste niet in de mainstream van de grote afzetorganisaties en supermarkten.
.
De rechttoe-rechtaan- wereld waarmee we direct te maken hadden toen we het ineens over een heel andere boeg gingen gooien kon ons niet meer volgen. En voor ons was het moeilijk uit te leggen blijkbaar. Maar toen we met onze ongebruikelijke stappen begonnen op te vallen, mochten we overal opdraven als pronkjuweel, o.a. bij de Rabobank die De Wereld van Jip had bedacht, om ondernemers in de tuinbouw te laten zien hoe ze zich zouden moeten ontwikkelen. Jip is inmiddels geruisloos met de noorderzon vertrokken.
.
Het gebruikelijke kip-ei-syndroom zou je kunnen zeggen. Pas de laatste 2 jaren begint er iets positiefs te groeien aan de verkoopkant. Gijs, Marqt en andere initiatieven hebben ons een eind mee in de goeie richting geduwd. Het lijkt er op dat deze blog en vooral twitter een steeds grotere rol daarbij gaan spelen.
.
Besef wel mensen: u als consument kunt het verschil maken voor wat u in de winkel straks nog kunt kopen. En ik heb er nog steeds heel veel zin in om voor die lekkere aardbeien te zorgen en om het aandeel smaakaardbeien in de winkels groter te maken. Maar het pioniersbestaan begint wel steeds zwaarder te worden. Waarom moet het toch allemaal zo stroperig vraag ik me af, als je zo'n goed product hebt. Althans, dat we een goed product hebben zeggen steeds meer mensen. En dat geeft me dan toch telkens weer nieuwe energie.
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuisbent op ons aardbeienbedrijf.