advertentie

zondag 10 oktober 2010

Weekblog week 40 - 2010 ( 3 t/m 9 oktober)

Dit aardbeienpromotieteam kwam ik tegen op het Real Food Festival. Ik heb zelf opgetreden in het programma Lekker van Streek van Omroep Brabant


De kluit zit nokkie nokkie vol met mooie gezonde wortels. Dat is de basis voor een topoogst volgend jaar

Een blik op het hart (de hoofdneus) van een zeer mooie aardbeienplant. De zijneusjes zitten nog verscholen in de bladoksels

Onze Strawberrytree in de stand van Veiling Zaltbommel op de AGF Beurs in Houten (foto www.agf.nl)

Vorige week was de Strawberrytree te zien bij Life4You op RTL4. Rudolph van Veen had er lekkere patisseriehapjes op gemaakt ter ere van de nominatie voor de Televizierring. Toen ik de boom weer van Rudolph in ontvangst heb genomen heb ik hem nog wat proefmonsters Volsmaakt Knijpfruit meegegeven. Ben benieuwd wat hij er van vindt.


De nieuwe aardbeiplanten, die afgelopen juli in trays met potgrond gestekt zijn beginnen nu zijneuzen te vormen. Dat komt mooi uit, want de bedoeling is dat er volgend jaar gemiddeld minimaal 5 bloemtrossen per plant uit komen. Bloemtrossen worden in de oksels van de bladeren aangelegd, althans wanneer er minder dan ongeveer 12 uur daglicht is. Als de dagen langer zijn worden in de bladoksels uitlopers gevormd, waar weer jonge plantjes aan kunnen groeien. Nu is het dus de tijd van de bloemknopaanleg. Het hart van de plant is de zogenaamde hoofdneus en nu komen er dus zijneusjes of zijscheuten aan, die ook weer goed zijn voor de nodige trossen. Grote kans dus dat er genoeg bloemtrossen en dus aardbeien aan de plant komen.
.
Als het weer nog een beetje meewerkt gaat dat trossen aanleggen nog even door. Eind november als de planten in winterrust zijn gekomen slaan we ze dan op in de koelcel bij 1 graad onder nul. Veel lezers vragen zich af wat wij toch in 's hemelsnaam 's winters uitvoeren. Nou onder andere dat dus. Behalve de zorg voor de plantjes zijn we in de rustige periode ook al druk bezig met de verkoop van volgend jaar en met overdenken welke rassen we dan zullen planten.
.
Maar in volgende blogs komt u daar vanzelf achter. In februari a.s. zijn we een jaar rondgeblogt en is het allemaal nog terug te lezen, mocht daar behoefte aan zijn. Maar mag ik het misschien ook een keer een beetje rustig hebben ;-)? In 6 maanden tijd draai ik evenveel uren als een gemiddelde werknemer in een heel jaar. Niet dat ik het erg vind hoor, maar na een druk seizoen moet ik toch ook even kunnen afkicken.
.
Afgelopen week is een echte netwerkweek geweest. De Food Valley Conference, De reizende Smaaktafel van Samenwerkingsverband Regio Eindhoven en de Foodspecialiteiten- en AGF-Beurs in Houten. Alles op een hoop dus. Ik vind het voor mijn eigen toekomst belangrijk om bij dit soort evenementen aanwezig te zijn. Technische beurzen, zoals de Hortifair spreken me juist weer minder aan. Door de keus die we een aantal jaren geleden gemaakt hebben om te focussen op smaak, is de verkoopkant me meer en meer gaan interesseren. Natuurlijk is de teelttechniek ook uitermate belangrijk, maar als ik me daartoe beperk raak ik die lekkere aardbeien aan de straatstenen niet kwijt.
.
Toch voel ik dat wel als een spagaat waar ik in zit. Ik kan niet alles tegelijk en ons bedrijf is te klein om verschillende managers een goede boterham te kunnen laten verdienen. De teelt eist in feite al de volledige aandacht op en door ook nog met die markt bezig te zijn lijdt het een onder het ander. Veel collega's doen niets liever dan aardbeien telen en liefst ook niet meer dan dat. Ik vind juist dat contact met de markt leuk en interessant. Op de een of andere manier zou dat toch te matchen moeten zijn lijkt me. Nu begin ik maar wat te filosoferen, nou ja, ook niet zomaar natuurlijk. Ik meen het zeer serieus. De belangstelling voor echt lekkere producten met een goed verhaal neemt sterk toe, het probleem dat er in de tuinbouw niks verdiend wordt ook.
.
Mijn aardbeien beginnen gretig aftrek te vinden en ik ben mijn tijd steeds meer aan het invullen door het contact met de markt te onderhouden. Het een is het gevolg van het andere en vice versa. Zou het niet fantastisch zijn, vraag ik me af, als enkele echt goeie telers die heerlijke, de naam Jan Robben waardige aardbeien gaan telen? Of zou ik om succesvol te kunnen zijn bij wijze van spreken toch hoogstpersoonlijk elke aardbei zelf voorgeproefd moeten hebben? Ik denk dat we toch eens serieus naar een soort franchisemodel moeten gaan kijken, waarbij iedere belanghebbende doet waar hij of zij het beste in is. Dat de kwaliteit en smaak van de aardbeien met de naam Jan Robben als vanouds of zelfs nog beter moeten zijn, staat wat mij betreft buiten kijf.
.
Mensen, help eens een beetje mee denken. Zou zo'n franchisemodel een manier kunnen zijn om ook in de toekomst nog de allerlekkerste aardbeien in de winkel te kunnen krijgen? Ik hoef met mijn 52 jaar echt niet meer zo nodig de hele dag in de grond zitten te wroeten. Op zijn tijd is dat een mooie afleiding en ik heb er zeker nog geen hekel aan. Maar om ook het aandeel 'smaak'aardbeien in de winkel fors te kunnen laten groeien denk ik dat we het anders moeten gaan doen. Laat ik komende week alvast eens gaan polsen of er een teler is die oren heeft naar zo'n type samenwerking. Of vindt u als consument het niks en waarom dan niet? Of vindt u het wel een goeie gedachte als dat tot minder misgrijpen naar echt lekkere aardbeien leidt?
.
Tussen de bedrijven door stel ik de komende week mijn rug nog wat op de proef met het verwijderen van onkruid tussen de planten. U hoeft er dus echt niet over in te zitten dat ik me de komende tijd ga vervelen!
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes, doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.


Geen opmerkingen: