Ik denk altijd weer aan die derde juni van het jaar 2000 als de lucht in de verte zwart-paars begint te kleuren en de wind al het droge zand van het erf blaast. Een hagelbui zoals we nog nooit meegemaakt hadden vernietigde in een kwartier tijd ons hele inkomen voor dat jaar. Vanavond was het weer zover. Die donkere lucht, weliswaar minder paars, maar toch.... Paars is voor mij de kleur van hagel en ellende geworden. De wind blies vanavond weer de eerste trompet en het water viel met kuubse bakken uit de hemel. Hard tikte af en toe een klein hagelsteentje tegen de ruiten. Alleen door het scherp tikkende geluid vielen de steentjes op, de regendruppels vormden vanavond de overmacht. De pingpongballen hebben ons gelukkig weer gemist. Toch ga ik na zo'n bui meteen kijken naar het aardbeienveld. De schade lijkt mee te vallen, maar morgenvroeg kunnen we de balans pas echt opmaken. Eerst maar eens een nachtje erover slapen.
De foto is van 3 juni 2000. Er was niet één onbeschadigde aardbei meer te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten