Weekblog week 13 - 2011 (27 maart t/m 2 april)

Als een echte professor heb ik op 2 april 2011, samen met mede-initiatiefnemer Gerrit-Jan Groothedde, alias @eetschrijver de Aardbeienacademie geopend (foto @worldwidewillem)

Het geeft veel energie om een hele dag met echt geïnteresseerde mensen op te trekken. Hier geef ik uitleg over verschillende soorten aardbeien (foto @greetactress)

De Oirschotse ondernemers van het Land van Oirschot presenteerden zich op 2 april met lekkere producten, vanuit een spiksplinternieuwe presentatiewagen. (foto @worldwidewillem)

Om een verkeersopstopping in onze straat te voorkomen hadden we vanaf een partycentrum een huifkartocht geregeld. Geen last van her en der geparkeerde auto's, een leuk ritje en erg makkelijk voor het transport van de planten, bakken en potgrond (foto @veerleslegers)

Het is ook op de website van de Aardbeienacademie te zien, maar als het dan toch in het echt kan, dan laat ik het ook maar even zien hoe je aardbeien moet planten. (foto @greetactress)

'Zo, en nu kunnen we dus echt van start!' Met deze woorden heb ik op de website van Aardbeienacademie de eerste concrete hulp ingeleid voor mensen die zelf hun smaakaardbeien willen gaan telen. Even daarvoor zijn we een hele dag bezig geweest om pakketten klaar te maken met aardbeiplanten. Een deel daarvan is per post verstuurd, maar bijna driekwart van degenen die planten gereserveerd hadden is ze zaterdag zelf komen halen. Van heinde en verre kwamen mensen naar Oirschot, vanuit Friesland tot Zuid-Limburg.

Aan enthousiasme ontbreekt het niet bij de deelnemers. Ook bij mij niet, want ik geloof er heilig in dat dit iets groots in beweging kan zetten. Op de introductiedag en door het vele getwitter ervoor en erna merkten we al wel dat er een mooie klik is tussen veel sympathisanten. Verschillende leuke blogs zijn er al aan de Aardbeienacademie gewijd, zoals die van Sandra van Kampen, van Joost Reus en van Edith Dourleijn. Het lijkt erop dat er een Aardbeienacademie-community aan het ontstaan is, wat ook mijn grote wens is. En omdat je communities niet organiseert of bezit en dat je die ook niet zelf creëert of bouwt, zijn we maar gewoon begonnen. Lekker veel intuïtief gevoel erin gegooid en zo stap voor stap de Aardbeienacademie groter laten worden. Ik probeer steeds maar in de huid van de doelgroep te kruipen en te denken wat die zal aanspreken, wat die leuk zal vinden en waardoor mensen zich met elkaar willen verbinden.

De Aardbeienacademie moet geen eenrichtingsverkeer worden van mij naar een grote groep plantjeskopers. Nee, ik wil er een platform van maken wat mensen faciliteert met plantjes, met andere benodigde attributen en met professionele maar in redelijke Jip en Janneke taal uitgelegde kennis, compleet met Aardbeienacademie-videojournaal. Maar daarnaast moet iedereen met iedereen kunnen communiceren. Mensen moeten bij elkaar in de aardbeientuin kunnen kijken en weetjes uitwisselen. Op de website van Aardbeienacademie hebben we nu al een landkaartje staan met daarop aardbeitjes. Elk aardbeitje staat voor iemand die studeert aan de Aardbeienacademie. Het zou mooi zijn als je op zo'n aardbeitje klikt dat je dan de aardbeientrots van je collega's kunt bekijken en ervaringen kunt uitwisselen. Op die manier ontstaan er zeker vele dwarsverbanden die weer tot nieuwe kennis leiden en zeker ook weer tot nieuwe initiatieven.

Naast het belangrijke onlineplatform ben ik samen met Seats-2-Meet en ook met bijvoorbeeld een grote vestiging van Intratuin manieren aan het bedenken om ook 'in real life' de Aardbeienacademie grote betekenis te geven. En dat gaat lukken voel ik aan mijn water..... Kortom, ik wil dat er een systematiek ontstaat die het de Aardbeienacademie-community, waar ik zelf deel van uit maak, gemakkelijk maakt om de gezamenlijke passie te delen. Ik zorg in combinatie met gastcolleges voor een stevige professionele bodem aan basiskennis. Een enthousiaste community zorgt er straks zelf wel voor dat de Aardbeienacademie aan de praat blijft en dat die als een olievlek groter wordt.

Dat zal ook wel moeten, want na zo'n tijd als die we de afgelopen jaren gehad hebben zal de schoorsteen toch ook weer wat moeten gaan roken. Hopelijk levert de discussie op Foodlog, die nu naar aanleiding van de introductiedag gevoerd wordt iets op waar ik wat mee kan. Gevoelige snaren raken kan ik redelijk goed, maar nu moet het onderhand eens een mooi muziekje op gaan leveren. Met al het enthousiasme van iedereen zal dat nu toch wel moeten kunnen lukken zeker? Ik durf in ieder geval zelfs wel te wedden dat ik straks ook nog heel veel van mijn studenten ga leren. En dat is toch ook mooi meegenomen.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!