advertentie

maandag 26 december 2011

Weekblog week 51 - 2011 (18 t/m 24 december)


Deze keer als foto's wat huiselijke tafereeltjes. We zaten met zijn negenen aan de kerstdis, incluis 2 oma's en een opa (mijn vader). Fijn om ze op die leeftijd nog met Kerstmis te kunnen ontvangen.

De jongste twee zijn ijverig de haricots verts in een lapje ontbijtspek aan het rollen. Daarna een beetje peterselie over de boontjes, met een kwastje wat boter er overheen en een half uurtje in de oven.



Voor het eerst heb ik 'gravad lax' gemaakt, gemarineerde zalm. Het recept, met dank aan Jan van Rongen heb ik onder aan deze blog beschreven.


Na het marineren ziet de zalm er zo uit. De overtollige dille en peperkorrels heb ik er vanaf geschraapt.


En zo eet je die lekkere vis dan op. Met zelfgemaakte mosterd-dillesaus is hij nog extra lekker!

Af en toe loop je tegen iets aan wat dan wel weer heel goed uit komt. Een jaar geleden was de wending in mijn ondernemersbestaan zodanig dat het werkgeverschap wat ik 25 jaar lang vervuld had plotsklaps in een soort van ZP-schap veranderde. Niet dat ik nu alles alleen doe, maar in plaats van medewerkers is er nu meer sprake van samenwerkers. Overigens is het ook als je mensen in dienst hebt veel beter als je elkaar als samenwerkers kunt zien en ook zo werkt aan de gezamenlijke business. In dat hiërarchische denken geloof ik niet meer zo. De tijden zijn wat dat betreft ook wel veranderd. De leeftijd zal misschien ook wel meespelen. Luisterende naar de Top 2000 met vier jeugdige nakomelingen rond me heen, die niet begrijpen dat ik daar graag naar luister besef ik dat ik wellicht een ouwe lul begin te worden. Al is dat moeilijk om te aanvaarden.

Maar goed, het ZP-schap bracht me bij een plaatselijk netwerkje van gelijkgestemden die voor elkaar een kerstpakket pakket wilden maken. Je moet immers wat om jezelf te laten verrassen. Het was trouwens erg leuk om zo een flink aantal mensen te ontmoeten die allemaal een ander kunstje kennen. Enkelen kende ik wel van zien, omdat we nou eenmaal in hetzelfde dorp wonen. Zo kwam ik in gesprek met iemand, wiens zoon enkele jaren geleden aardbeien bij me geplukt heeft. Die vriendelijke jongen is behoorlijk autistisch en heeft zo zijn beperkingen, maar hij blijkt geweldig goed te kunnen tekenen. Inmiddels is hij een perspectieftekening van het ontwerp voor de aardbeienpresentatie op de Floriade 2012 aan het maken. Hij blij, ik blij, hopelijk straks mijn collega's ook blij.

Onlangs was er een miniwedstrijdje wat deels via twitter gehouden werd. Het ging om het in 2011 bedachte eetwoord wat het beste de tijdgeest weergaf. Het woord Aardbeienacademie ging er uiteindelijk met de publieksprijs vandoor. Deze week haakte het tv-quizprogramma LINGO daar op in (ter hoogte van de 15e minuut). De zogenaamde 10-letterwoorden waren afgeleid van de winnende eetwoorden. En zo werd de Aardbeienacademie ineens een paar keer in een goed bekeken televisieprogramma genoemd. Best gaaf wel. Ik zal presentatrice Lucille Werner toch eens gaan proberen te verleiden tot een studiebeurs. Ze geloofde niet dat de Aardbeienacademie bestaat, dus die Lucille moet ik nog even onderhanden nemen.

Aan het einde van dit jaar zal ik dan ook nog even iets opbiechten. Ik heb een hobby en dat is lekkere dingen koken en daar dan samen met de familie of vrienden van genieten. Eerlijk gezegd is mijn kookkunst ook een beetje feestdagengebonden. En de eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat ik zeer dankbaar ben voor hetgeen het internet mij aan heerlijke gerechtenideeën verschaft. Toch probeer ik er met mijn eigenwijzigheid toch een eigen touch aan te geven. Ik ken mijn pappenheimers inmiddels goed genoeg om ze dingen voor te schotelen die in de smaak vallen. Het is dus ook geen enkele Kerstmis vechten bij ons, om wie er mag koken. Bij hoge uitzondering zal ik het recept van een heerlijk kerstgerecht uit de doeken doen. Omdat ze het hier allemaal zo lekker gevonden hebben en omdat het ook zo eenvoudig te maken is.

Gravad Lax (ere wie ere toekomt: dankzij Jan van Rongen), zoals ik het heb klaargemaakt, met zelfgemaakte mosterd-dillesaus erbij

Benodigdheden:

1 kilo wilde rode zalmfilet met de huid er nog aan
30 gram roze peperkorrels, fijngerold met een deegroller
80 gram poedersuiker
50 gram zeezout
Genoeg verse dille om de hele rode kant van de vis mee te bedekken (flinke bos dille dus)
Een schaal waar de vis in zijn geheel in past
Aluminiumfolie
Iets gewichtigs om gedurende het marineren op het pakketje vis te leggen

Het maken is simpel:

Snij de grote zalmfilet in 2 even grote stukken. Gebruik een scherp mes want de huid is taai.
Leg de zalmhelften naast elkaar op een stuk aluminiumfolie wat groot genoeg is om de vis helemaal goed in te pakken.
Maak een mengsel van de peperkorrels, de suiker en het zeezout en wrijf de rode kanten van de zalm daar goed mee in.
Snipper de dille fijn en bedek het ingewreven zalmvlees helemaal met de dille
Leg beide zalmhelften op elkaar zodat de huid aan de buitenkant zit.
Vouw het aluminiumfolie goed dicht en leg het pakket op een schaal en zet die in de koelkast
Plaats bovenop het pakket iets wat zwaar genoeg is om wat druk uit te oefenen. Ik heb er 2 pakken suikerklontjes, verpakt in een plastic zak voor gebruikt
Alles is op deze manier gedurende 60 uur gemarineerd. Elke 12 uur heb ik het pakketje omgekeerd. Er loopt een beetje vocht uit, maar dat hoort zo. Des te lekkerder wordt de zalm.
Voordat je de zalm aan gaat snijden, eerst de aanwezige dille en peperkorrels verwijderen. Daarna de zalm schuin aansnijden, naar de huid toe.
Toen de zalm opgepeuzeld was hebben onze poezen nog van hun kerstdiner genoten, met de overblijvende huid met restantjes visvlees.

De bijgeserveerde mosterd-dillesaus was nog ietsje makkelijker te maken en in een handomdraai klaar. Zo heb ik die gemaakt:

Benodigdheden:

10 eetlepels grove mosterd (met zaadjes)
2 eetlepels sherry-azijn
1 flinke bos dille
4 eetlepels vloeibare honing
150 ml slaolie

Zo maken:

Mosterd, sherry-azijn en honing bij elkaar doen en goed door elkaar roeren. Dan de slaolie er langzaam bij schenken en blijven roeren tot het een mooi glad sausje is. Tot slot de heel fijngehakte dille, zonder de stengeltjes erbij doen en nog even roeren. Klaar is Kees.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

3 opmerkingen:

Unknown zei

mogguh Jan,
dat ziet er gezellig uit aan de dis met kerst.En het zalm/dille recept ga ik zeker een maken.
Maar daar moet ik wel voor naar een echte visboer...
Gezellig blog hoor
Fijne jaarwisseling
Frederiek

Richelle zei

Slaolie! Als je nu zo lekker culinaiar bezig bent, neem dan een goede zonnebloemolie of een milde olijfolie!!
Groeten uit Andalucia.

Jan Robben zei

Ha Richelle, ja je hebt helemaal gelijk, ware het niet dat ik de oliefles die ik wilde gebruiken leeg was. Maar desondanks smaakte het toch goed hoor. Nagenoeg altijd gebruik ik olijfolie.