advertentie

woensdag 23 juli 2008

Vogels...een lust...én een last !

Het magazine van De Vogelbescherming valt geregeld op de mat in huize Robben. Ooit hebben we in een enthousiaste bui besloten om daar een bescheiden periodieke financiële bijdrage voor te leveren. Als ouders wil je de kinderen toch ook een beetje natuurbesef meegeven. We genieten ieder jaar van de koppels patrijzen die tussen onze aardbeien en in de ruig begroeide akkerranden weer verschillende nesten jonge patrijsjes grootbrengen. Ook de torenvalken hebben nu al 10 jaar achtereen een nest prachtige vogels uitgebroed.
Onze liefde voor vogels wordt echter danig op de proef gesteld de laatste jaren. Dit jaar spant daarbij overduidelijk de kroon. Zeker 20% van alle aardbeien die rood durven te worden verdwijnt in de magen van merels en vooral duiven, of ze pikken er een gat in. Of het nou houtduiven, holenduiven of postduiven zijn, ik zou het niet weten. Voor mij zijn het ondertussen allemaal rotduiven.

Ja, wat doen we daaraan? Wie het weet mag het zeggen. Af en toe komen de jagers om te schieten en meestal raken ze er ook nog wel een paar. De magen van door de jagers geslachte duiven zitten vol met aardbeien, rood én groen. Tegen honderden duiven is weinig te beginnen lijkt het. Ze halen de aardbeien zelfs nog weg uit de kisten die de plukkers achter zich neergezet hebben als ze vol zijn.
Knalapparaten? Nou daar zal Oirschot blij mee zijn, ons bedrijf ligt zowat tegen de bebouwde kom aan. Vogelverschrikkers of wapperende linten? Die beesten lachen erom. Het maakt eigenlijk niet uit wat je doet, die vogels wennen overal snel aan. Ze vliegen bij een nieuwe wegjaagtechniek een keer op en landen 50 meter verder weer aan de andere kant van het veld. Alles overdekken met vogelnetten? Behalve de hoge kosten is het toch ook wel een zielig gezicht om al die verstrikt geraakte vogels te zien hangen. En waar moeten die patrijzen dan weer blijven?

De gemeente Oirschot heeft voor aan de straat een informatiebord geplaatst waarop trots vermeld wordt dat de patrijs weer terug is in de Boterwijk, de buurtschap waar wij wonen. Dankzij het verminderde gebruik van insecticiden staat erbij geschreven. Om de natuurlijke vijanden van die insecten een geschikte omgeving te bieden hebben we struiken en hagen aangeplant en laten we de akkerranden ruig begroeien. Maar al die "nieuwe natuur" blijkt dus ook een prima uitvalsbasis te zijn voor duiven, merels en kauwen. Misschien komende winter de zaag hier en daar dan maar eens inzetten. Jammer voor de patrijzen wellicht. Of het moet zijn dat het faunafonds behulpzaam kan zijn. Ik heb de website http://www.faunafonds.nl/ bestudeerd, maar de moed zakt snel in de schoenen als je denkt voor vergoeding in aanmerking te kunnen komen. pppppfffffffffff, wat een geneuzel. Heeft iemand ervaring?

1 opmerking:

Willem zei

Dat lijkt me echt vreselijk. Vind het nu al vervelend als van 1 van mij 6 plantjes de bijna rode aardbeien opeens aangevreten worden.

Waarom worden aardbeien eigenlijk nog steeds op de grond gekweekt en niet in hangbakken? Dan hangen de aarbeien, heb je geen last van beestjes die van de grond bij de aardbeien kunnen kruipen en voor vogels ook een stuk moeilijker te pakken als de aardbeien hangen.