advertentie

zondag 14 oktober 2012

Weekblog week 41 - 2012 (7 t/m 13 oktober)


Eén van de heel mooie momenten in het Huis van de Smaak. 


Op de op een na laatste dag van de Floriade mocht ik met de prominenten meedoen aan het NK uitsmijter bakken. Dit bakte ik ervan. Uiteraard met een paar aardbeien. Tja ik was er nou eenmaal de aardbeienambassadeur


Het team van Huis van de Smaak waar ik vreselijk trots op ben. Met alleen maar gelijkgestemden kun je alles aan.


De band met veel voorheen al bekende collega's is verstevigd en er zijn veel nieuwe vrienden bijgekomen. Daar gaan we samen de vruchten mee plukken, zoals met deze dames, vlnr Ardie van Bommel, Mieke Ebus, Marjolijn Uphoff en Corine Fleuren. 


De kabelbaan huilt....

Hoe mooi kan het samenvallen...het was de week van het afkicken van zes geweldige maanden Huis van de Smaak op de Floriade. Daarnaast werd ik geconfronteerd met iets waarvan ik nooit heb geweten dat ik dat al 54 jaar lang ben, een hoog sensitief persoon. Een goeie vriendin attendeerde me daarop na me een tijdje te hebben gadegeslagen. Overigens schijnen 1 op de 6 mensen in enige mate hoog sensitief te zijn, maar hoe het zich vanaf je geboorte heeft ontwikkeld en hoe je ermee omgaat bepalen de gevolgen voor jezelf en je omgeving. De kenmerken ervan lezende was het een en al herkenning en het heeft me vanaf dat moment geboeid. Gelukkig is het geen ziekte maar een aangeboren karaktereigenschap, met zowel negatieve als positieve kanten voor mezelf als voor mijn omgeving. De kunst is om er op de goede manier mee om te gaan en de positieve kanten zo goed mogelijk te benutten. En laten die nou precies liggen op punten die ik zo leuk en geweldig vind om te doen. Niet toevallig uiteraard....

Als hoog sensitief persoon schijn ik meer prikkels op te vangen en dan vooral de subtiele signalen die andere mensen niet zo gauw opmerken. Al die signalen moeten wel verwerkt worden en daar komt dan de onhebbelijke kant van mij weer duidelijk bij naar voren. Echt gaaf om te lezen is dat veel van de eigenschappen van hooggevoeligen perfect aansluiten bij mijn ambities om het soort werk dat we in Huis van de Smaak hebben gedaan op de een of andere manier voort te zetten. Ik lees dat hooggevoeligen authentiek en origineel zijn en een rijkdom aan plannen en ideeën produceren. En dat ze als geen ander in communicatie kunnen beluisteren wat niet gezegd wordt. Ons soort schijnt vaak visionair te zijn en vooral ook anderen te kunnen motiveren en inspireren. Ik begreep bij het lezen van alle kenmerken ineens waarom en hoe ik me de laatste 15 jaar heb ingezet voor bepaalde dingen. Alles viel op zijn plaats. Excuus als het allemaal borstklopperig overkomt, want zo bedoel ik het echt niet. Het fenomeen heeft zoveel negatieve kanten dat het ook een hele last kan zijn om als hoog sensitief persoon door het leven te gaan. Het niet begrepen worden en het contact met de omgeving verliezen horen er blijkbaar soms bij. Ik moest het even kwijt omdat het bij mezelf nogal hard binnenkwam met al die positieve en negatieve herkenbaarheid.

De eerste week zonder Huis van de Smaak ben ik goed doorgekomen, met af en toe wat weemoed dat dit project weer is afgelopen. Mijn hoofd is wel steeds bezig met het 'hoe nu verder'. In het filmpje wat als een korte evaluatie van het Huis van de Smaak zou kunnen dienen is de boodschap heel duidelijk. De mensen met passie en authenticiteit moeten het verhaal gaan vertellen en ambassadeurtjes kweken onder de mensen. Er zal mijns inziens dan wel een forse omslag in de denkcultuur van tuinders en hun afzetclubjes plaats moeten gaan vinden. Van het ogenschijnlijk klakkeloos dikke facturen betalen voor het produceren van onzinnige billboards en andere nutteloze reclameuitingen, zouden telers beter  hun collega's kunnen gaan belonen die op een passievolle en authentieke manier het échte verhaal vertellen. En daarnaast kunnen die mensen consumenten mobiliseren om de broodnodige consumentenkracht te organiseren. Het moet gaan om INTERACTIE tussen MENSEN. Consumenten willen van alles weten is mijn persoonlijke ervaring. En ze willen niet alleen van alles weten over wat ze in het winkelschap zien liggen, maar ook van wat er niet ligt en waarom het er niet ligt. Maar die consument moet dan wel eerst weten dat het spul waar hij behoefte aan heeft gewoon allang bestaat, maar om discutabele redenen niet voor hem binnen handbereik is. Werk zat te doen!

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!


Geen opmerkingen: