advertentie

zondag 2 juni 2013

Weekblog week 22 - 2013 ( 26 mei t/m 1 juni )


De demotuin van de Aardbeienacademie is alweer een stukje meer compleet, maar ik heb nog plannen zat.


Zodra de zon schijnt zoals afgelopen week af en toe, zijn de bijen er als de kippen bij.


Onze aardbeienwinkel is elke dag open. Er zijn ook altijd aardbeiplanten te koop, van veel verschillende rassen.


Op de Aardbeienacademie ben ik de Eetbare Wand aan het uittesten met aardbeiplanten. Met 24 verschillende rassen erin onderzoek ik de mogelijkheden. Tot nu toe gaat het goed. De duiven en merels letten ook goed mee op.


Dit is het ras Flair. Het gewas is een beetje flodderachtig, maar het lijkt erop dat we hier de eerste vruchten in de open lucht van kunnen plukken.


En hup, de maand mei is alweer voorbij en nog geen rijpe aardbei te zien in de open lucht. Overigens logeert er in mijn herinnering nog wel een jaar dat we pas de tweede week van juni de eerste vollegrondsaardbeien plukten. Dat zal zo'n 25 jaar geleden zijn. Onze toenmalige overbuurman is 10 juni jarig en die gaf ik toen het eerste doosje aardbeien. Dat zijn van die opvallende weetjes die je dan niet vergeet hè.... De laatste jaren zijn de eerste doosjes aardbeien meestal voor de merels en duiven geweest. Zou de populatie van die hebberige vogels zo sterk zijn toegenomen, of zijn ze veel brutaler geworden, over liever gezegd: kind aan huis. Je moet er tegenwoordig al bijna bovenop gaan staan voordat ze wegvliegen. Ik ga mijn bed in mijn aardbeienveldje zetten denk ik, met een lasergun in de aanslag. Nee, dan die zwaluwen, die vangen wat insecten en bouwen mooie moddernestjes. Ze kakken de vloer van de schuur dan wel weer vol, maar ik doe de deuren met liefde 's morgens voor hen open. Dan zitten ze al geduldig op me te wachten en zodra de buitenlucht in beeld is zijn ze gevlogen om even later terug te komen met van alles tussen hun snavels.

Met zo'n relatief klein hoekje waar ik nu op aardbeientuin kun je trouwens best veel werk hebben. Zeker omdat ik het allemaal weer zo ingewikkeld en creatief aan het maken ben. Die korven die vorig jaar een stukje van de Floriade sierden heb ik nu eindelijk ook opgeplant, op enkele na omdat de potgrond weer net iets te vlug op was. Spannend was het deze week, of het druppelsysteem wel goed zou werken. In de demotuin zitten nogal wat T-stukjes en andere koppelstukjes verwerkt. Zo eigenwijs als ik ook ben heb ik alles ook pas getest toen we de paden al hadden opgevuld met een flinke laag houtsnippers. Het was dan ook een zucht van verlichting dat alles in één keer goed werkte. Joepie! Morgen komen de eerste officiële bezoekers, een groepje mensen uit de Oekraïne. Dat wordt dus in het Engels kwebbelen over aardbeien, maar goed ik volg niet voor niks een privé 'tailor-made course English for small businesses'.

Onze diverse Strawberrytrees zijn de laatste tijd ook weer veel op feestjes te vinden. daar houden ze wel van en zeker de gasten die dan van de aardbeien mogen snoepen. De gemeente Zeewolde heeft zelfs ontdekt dat de Strawberrytree een mensen aantrekkende eyecatcher is op beurzen, waar ze hem al een keer of drie voor hebben ingezet. Voor zeker driekwart zijn het overigens wel bruiloften waar onze aardbeienbomen de feestvreugde mee mogen verhogen. Niet alleen leuk en lekker dus voor het moment suprême, maar ook voor in de fotoalbums.

Het schijnt dat er mensen in onze sector zijn die zich afvragen wat ik tegenwoordig allemaal uitspook. Zo erg zelfs dat vakblad Groenten en Fruit me daar afgelopen week over kwam interviewen. In het kielzog van de journalist was de fotograaf er ook snel op zijn motor met zwaailicht. Normaliter zie ik van hem vooral foto's van ongelukken, branden en overvallen in onze krant. Hij had die ochtend al twee ernstige incidenten gehad. Ik was het derde :-). En nu maar hopen dat ik met mijn interview weer niemand tegen zijn schenen schop, maar dat zal deze keer wel meevallen denk ik......

O ja, onze aardbeienwinkel is dus al wel open hoor. Totdat de eerste aardbeien in de open lucht geplukt worden komen ze van een collega, die ze overdekt teelt, lekker beschermd tegen de weergoden. Ik moet er regelmatig een eindje voor rijden, maar hij is nu eenmaal een van de zeer weinige telers die ook Lambada teelt. Ze kosten wat meer, maar dan heb je ook wat. Van één doosje lekkere aardbeien heb je meer genot dan van een hele krat doodgewoontjes.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!




Geen opmerkingen: