Best lekker om je tanden daar eens in te zetten. De allereerste Lambada's uit de kas zijn alweer geplukt. Die zijn een heel stuk makkelijker om in te bijten en lekkerder dan hun mediterrane verwanten die je nu doorgaans aantreft in de winkels. Maar ook een stukje duurder. Eén Lambada levert echter meer genot op dan een hele doos Spaanse Camarosa of iets dergelijks is mijn mening. Neem de proef maar eens op de som!
De bosaardbeienplantjes (Fragaria vesca) staan sinds een paar dagen in een potje, te wachten op mooi weer.Dat er al zoveel belangstelling voor de Aardbeienacademie is van mensen die in het zicht van de keukentafel hun eigen aardbeitjes willen telen is leuk, heel leuk zelfs. Maar nu zijn er dus ook al bedrijven die met allerlei ideeën komen voor producten, waarvoor de Aardbeienacademie ondersteunend kan zijn. Dat is óók bijzonder. Sterker nog, ik had er helemaal niet bij stilgestaan dat het zou kunnen gaan gebeuren. Komende week alweer een paar gesprekken over dit soort zaken. Druk mee de komende tijd, maar van positieve dingen word je niet snel moe. Als er nog meer mensen met een bedrijf aan willen haken, schroom dan niet om contact met mij op te nemen.
Een paar jaar geleden heb ik van een vriendin wat bosaardbeiplantjes gekregen, die ze had meegebracht van vakantie in Toscane en Tirol. Ze zijn door elkaar gehusseld, maar zo te zien zijn ze van hetzelfde soort. Nadat ik ze een paar jaar in leven heb gehouden en er te weinig tijd aan heb kunnen spenderen wil ik er nu iets aparts mee gaan doen. Gaat er echt grappig uitzien denk ik. Past ook mooi bij de Aardbeienacademie en bij aardbeien plukken op je eigen terras. Bosaardbeitjes zijn zo kwetsbaar en slecht houdbaar dat je ze het beste meteen nadat ze geplukt zijn kunt opeten. Afgelopen week heb ik de plantjes in een potje gezet zodat ze alvast wat kunnen gaan groeien als het mooi weer wordt. Eerst maar eens afwachten wat het wordt.
Begin van de week was ik bij de Studieclub Regio Boskoop waar ik een verhaal mocht komen vertellen over innovatie en over de spagaat waar ondernemers zoals ik vaak in terechtkomen. In al je enthousiasme bedenk je iets en je gaat er mee aan de slag, maar als de omgeving die je nodig hebt om het product aan de consument te verkopen er niet is, dan is het een mission impossible. Van de andere kant, als pioniers niet beginnen met innoveren dan gaat die omgeving ook niet veranderen. Het is het bekende kip-ei-verhaal. Overigens zijn die boomkwekers, of boomtelers zoals ze in Boskoop zeggen ook goed bezig. Op deze avond werd een innovatieprijs uitgereikt aan een bedrijf wat de vaste plant Skimmia in een ander daglicht heeft gezet. Op deze buitenplant bij uitstek heeft dat bedrijf een variant gemaakt voor in de huiskamer.
Geen bloemist of tuincentrum die er naar gevraagd zullen hebben, maar ineens was het product er. Kijk dat zijn nu de dingen waar ik ook altijd naar op zoek ben en warm van word. Producten maken omdat ze gevraagd worden, kan iedereen. Maar producten maken die passen bij een nog niet ingevulde en zelfs nog niet onderkende behoefte, dat is de kunst. Dan heb je pas een echte innovatie. Binnenkort gaan we met een groepje aardbeientelers en enkele mensen die wat verder van de aardbeien afstaan eens brainstormen om hopelijk ook weer wat blue oceans te kunnen ontdekken. Zal vast lukken, zegt de optimist in mij die het soms ook best wel een beetje moeilijk heeft, zeg ik eerlijk.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten