Zo zien bosaardbeitjes eruit (fragaria vesca) Ze smaken lekker, maar je kunt ze het beste direct na het plukken opeten. Bewaren kan echt niet. Ik heb er wat planten van opgepot. Op enig moment komen ze beschikbaar voor de deelnemers aan de Aardbeienacademie.
Mara des Bois is niet meer weg te denken uit ons assortiment. Het is een aardbei met een heel sterke smaak en vooral bij fijnproevers geliefd.
De frambozenaardbei is geen kruising tussen een framboos en een aardbei. Hij heeft zijn bijnaam te danken aan zijn uiterlijk. De echte naam van dit zeer smakelijke ras uit 1923 is Frau Mieze Schindler. Klinkt ook best lekker vind ik.
Toch nog wat plantjes van dit heel aparte aardbeiensoortje op de kop getikt. De ananasaardbei. Een heel kwetsbaar aardbeitje en vooral opvallend vanwege zijn afwijkende kleuren.Met het dichterbij komen van maart begint het voorjaar toch weer behoorlijk te kriebelen. Het zal wel in de genen zitten. Vele tientallen jaren was het voor mij de tijd om weer op het land gaan te wroeten. Het rigoureuze besluit van enkele maanden geleden om de eigen teelt los te laten speelt me best wel parten eerlijk gezegd. Het zal wel een vorm van afkicken zijn denk ik waar ik doorheen moet. Het voornemen om toch nog een beetje aardbeien te blijven telen, voor in ieder geval de directe verkoop aan consumenten en andere enthousiaste verkoopkanaaltjes staat nog fier overeind. Ik wil me toch nog een echte aardbeienteler voelen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De komende maand moeten we daar dan toch echt wel mee aan de slag. Vooralsnog hebben we onze overtollige grond nog niet verkocht en het stuk wat we over houden moet nog aangepast worden aan de nieuwe situatie.
.
Inmiddels slaat de belangstelling voor de Aardbeienacademie ook over naar meerdere bedrijven. Regelmatig word ik gebeld voor een interview erover en via twitter ben ik al met verschillende mensen in contact gekomen die mee willen denken en het een sympathiek idee vinden. Komt vast goed, maar er moet natuurlijk wel een goed verdienmodel aan vast zitten. Dat is voor de korte termijn toch wel de grootste uitdaging voor mij. Van alleen promotie, mooie artikelen en enthousiaste mensen komt er geen brood op de plank. Daar heb ik al vele jaren ervaring mee.
.
Het begin van de website van Aardbeienacademie is er sinds een paar dagen ook. Mooi is daarop te zien dat er vanuit heel Nederland belangstelling is, maar het moet echt nog flink gaan groeien. Maar ja, we zijn natuurlijk nog maar korte tijd aan het werven van deelnemers en de feitelijke colleges aan de academie moeten nog beginnen. Zon aan de hemel zou ook wel eens kunnen helpen. Het zal wel net als met de plantjes zelf zijn: in het begin groeit het langzaam en vraag je jezelf af wat er van terecht moet komen, maar dan ineens is er een groeiexplosie en ben je de vruchten aan het plukken. wat het misschien ook is? Ik ben een beetje een ongeduldig en wispelturig type.
.
Vorige week had ik gemeld dat ik een flink aantal bosaardbeienplantjes had opgepot. Die friemelplantjes hebben nog wel een tijdje nodig voordat ze iets opleveren. De afgelopen week heb ik er Mara des Bois aan toegevoegd. Deels om zelf aardbeien van te telen voor de directe verkoop vanuit onze boerderijwinkel en deels kunnen de plantjes straks als ze wat groter zijn hun weg vinden via de Aardbeienacademie. Daar kan dit jaar zeker goed van geplukt worden.
.
Plantjes van frambozenaardbeien en zelfs van ananasaardbeien heb ik nu ook staan, maar die moeten nog wel wat langer groeien. Dat is meer iets om vanaf 2012 van beginnen te oogsten. Ja, een paar aardbeitjes zullen er vast wel aan groeien dit jaar. Ook deze soorten zijn bedoeld voor de Aardbeienacademie. Via de website is er straks aan te komen. Voor volgend jaar zitten er zelfs Lambada en Korona in het verschiet. Die plantjes moet ik echter eerst zelf voorkweken tot een grotere plant, want de productiviteit van Lambada is nogal klein uitgevallen. En dan zul je ook net zien dat die paar aardbeien dan nog door roekeloze duiven worden geconfisqueerd.
.
Waar ik nu trouwens benieuwd naar ben is wanneer de eerste vlaaien met Nederlandse aardbeien op de markt komen. Ik was benaderd door een vlaaienkoning die helemaal wilde overstappen op Nederlandse aardbeien en daarmee vanaf het begin de Spaanse knoepers vaarwel zou zeggen. Ik vond het best een gewaagde stap, wetende dat Nederlandse aardbeien over het algemeen toch een fors stuk duurder zijn dan hun Spaanse equivalenten. Ze wilden er zelfs mijn naam aan verbinden als aardbeienautoriteit. Een hele eer, ware het niet dat mijn afgegeven richtprijs voor de aardbeien aan de hoge kant bleek te zijn. De vlaaien mochten natuurlijk geen cent meer gaan kosten. Tsja, dan gaat het feest niet door. Ik ben wel benieuwd hoe de vlaaienkoning het aardbeienvlaaienseizoen nu dan in gaat zetten. Toch maar Spaanse of is er een andere aardbeienkoning gevonden?
.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten