advertentie

woensdag 10 februari 2010

United Change 3

Boeken vol zijn er ondertussen bij elkaar gedebatteerd over de tuinbouwcrisis op Foodlog.nl en er is zelfs een offline-bijeenkomst geweest. Mooi, want daar kan ik nu weer op voortborduren.

Vertrouwen hebben in het mogelijk maken van een onmogelijke droom is de basis. Dan de boodschap om vooral pragmatisch te werk te gaan en de zaken dus stap voor stap aan te pakken. En nu zijn we aanbeland bij de volgende tip van prinses Mabel tijdens haar presentatie op TEDxAmsterdam:

‘Iedereen kan het verschil maken, maar niemand kan het in zijn eentje’.

Logisch zou je zeggen, maar waar beginnen we? Gaan we zitten wachten om iets te doen totdat we het eens zijn en gaan we daarna het verschil pas maken? Of gaan we in kleinere coalities van gelijkgestemden beginnen met het verschil te maken? Zodat we later de initiatieven die boven komen drijven van een groter draagvlak gaan voorzien en in een bredere context plaatsen. Gezien de grote verdeeldheid die er heerst binnen de tuinbouw zou ik kiezen voor de laatste optie.

Vorige week heb ik op de Foodlog-bijeenkomst een aanzet voor een plan gepresenteerd, waarvan het resultaat moet zijn om meer grip op de markt te kunnen krijgen door o.a. meer contact met de consument. Nu is de volgende stap om voor dit concept een aantal kritische meedenkers te vinden die het plan mee vorm willen gaan geven. Gelukkig heb ik van een aantal cruciale mensen uit allerlei geledingen van de keten al steunbetuigingen gekregen. Wanneer het idee een plek kan krijgen in de bredere en breed gedragen context dan zou de regiefunctie over onze producten zomaar ineens weer kunnen komen te liggen waar die hoort.

Bij de producent? Nee, niet alleen bij de producent, ik zou liever zien dat de producent zich daarbij gesteund gaat zien worden door de consument. Over alle tussenschakels heen de consument erbij betrekken en daar vrienden mee worden. De consument is de enige schakel in de keten die werkelijk in staat is om te bepalen of de belofte die een product of een assortiment van producten doet, ook waargemaakt wordt.

De visie die vaak te berde gebracht wordt dat we de consument alleen maar kunnen bereiken via de oppermachtige supermarkt is dan achterhaald. De supermarkt zal een logistieke dienstverlener tussen producent en consument blijven. Echter, de ‘macht’ is dan niet meer in handen van enkele inkopers, maar verschoven naar een groot contingent Europese consumenten.

Een onmogelijke droom? Mooi zo! Of willen we het verschil niet gaan maken?

Geen opmerkingen: