Weekblog week 41 - 2010 (10 t/m 16 oktober)

Je zou het niet direct zeggen, maar de bloemknoppen die volgend jaar uit de aardbeiplanten komen, zitten nu al voor een groot deel in dit stukje plant verstopt

Ook nu nog krijgen de planten regelmatig water met een beetje eten erbij (meststof). Afhankelijk van het verloop van de bloemknopaanleg wordt het menu samengesteld

Kleurrijk en een lekker ding, maar omdat ie toevallig een andere naam en vorm heeft dan zijn grote massa soortgenoten is ie moeilijker in het winkelschap te krijgen


Omdat ik steeds op zoek ben naar inspiratie en omdat ik meer wil weten van wat er leeft in de retail (supermarktbranche) ben ik naar de SIAL 2010 geweest. Daarover volgende week meer

Hopelijk gaat de lekkere aardbei de lekkere druif niet achterna. Lees deze blog over De Westlandse Druif maar eens.

Deze week zijn enkele aardbeiplanten voor een eerste onderzoek opgestuurd. Onder de microscoop kun je nu al de eerste aanleg van bloemknoppen waarnemen. De kunst is om de opkweek zo te sturen met bemesten dat er volgend jaar een optimale hoeveelheid bloemen uit komen. Niet te weinig bloemen en dus aardbeien, maar ook niet teveel. Veel aardbeien is fijn, maar niet als het vooral kleintjes zijn die geplukt moeten worden. Om dan maar meteen een fabeltje uit de wereld te helpen: kleine aardbeien zijn niet per definitie lekkerder dan grote aardbeien. De smaak heeft nul-komma-nul met de grootte te maken.
.
Nog elke dag krijg ik reacties van mensen die afgelopen zomer aardbeien gekocht hebben. Leuk is dat wel. Blijkbaar komen met het kouder worden van de dagen de zoete herinneringen aan de zomer weer bovendrijven. Op het Food4You Congres vorige week in Ede, schijn ik onderwerp te zijn geweest van een levendige discussie. Ik ben er zelf niet bij geweest, maar sms-jes en tweets zorgen er tegenwoordig voor dat je het snel weet als er over je geroddeld wordt of in dit geval waarderend gesproken. Kriebels krijg ik er soms van als ik weer eens als voorbeeld aangehaald word, terwijl ik niet zelf naar zo'n congres kan komen omdat ik me op dat moment de pleuris aan het prakkiseren ben over de toekomst van de smaakaardbei.

.

De verkoop van de aardbeien in de afgelopen zomer, de geweldige strawberrymob waarover ik me nog steeds verwonder en de bemoedigende reacties op onze aardbeien bieden perspectief voor de toekomst. Maar ook de ondersteunende geluiden voor onze manier van ondernemen en al die andere goedaardige signalen geven steeds meer aan dat de richting die we gekozen hebben een goeie is.

.

En nu moet of mag u me weer gaan helpen. Stel nu dat we 10 keer zoveel aardbeien -maar dan dus die echt lekkere- zouden willen gaan verkopen. De markt is er klaar voor zou je zeggen, althans u als consument eet als u de kans krijgt liefst de lekkerste aardbeien die er zijn. Ware het niet dat er tot op heden niet echt goeie seizoensbestendige afspraken met supermarkten te maken blijken te zijn. En nu komt ie: help eens mee denken over hoe we ervoor kunnen zorgen dat zaken doen met supermarkten niet bij vrijblijvende beloftes blijft. Of hoe we onze aardbeien op een andere manier onder het bereik van vrijwel iedereen kunnen krijgen. Maar eerlijk is eerlijk, supermarkten zouden zich daar erg goed voor kunnen lenen.

.

Het telen van aardbeien die anders zijn dan gewone aardbeien is veel te risicovol als er geen stevige afspraken aan de verkoopkant gemaakt kunnen worden. In de vrije handel worden afwijkende aardbeienrassen namelijk gediscrimineerd. Smaakaardbeien zien er anders uit dan de standaard aardbei en ze vallen als minderheid in het niet van de grote bulk. Daardoor zijn ze vrijwel onverkoopbaar, althans ze brengen de kosten van het telen bij lange na niet op. Raar misschien, maar toch echt waar.

.

Afgelopen week was ik bij De Westlandse Druif, een themapark waar nog echte Nederlandse druiven geteeld worden. Vergeleken met de mediterrane druiven die ons gewoonlijk in de maag gesplitst worden, zijn de Westlandse druiven regelrechte mondvermakers. Maar ja, hartstikke duur ten op zichte van die bulkdruiven. De hele commerciële teelt van die lekkere druiven is daardoor hier al lang om zeep geholpen. Topcateraar Bob Hutten vertelde afgelopen week voor onze ondernemersvereniging Land van Oirschot dat Nederlandse consumenten het respect voor eten zijn kwijtgeraakt. Dat geldt niet voor u natuurlijk, want anders zou u deze blog niet lezen.
.

Instellingen voor ouderenzorg en bijvoorbeeld ook de bajes hebben budgetten waarvoor ze hun gasten moeten zien te voeden. Voor bedragen van minder tot iets meer dan 3 euro moet er iets volwaardigs op tafel komen staan. Logisch dat ze het dan hebben over 'voeding', want als ze 'eten' zouden bedoelen serveerden ze vast iets anders. Als het niks mag kosten krijg je ook niks. En als supermarkten of wie dan ook de producenten uitknijpen totdat ze omvallen, dan blijft er straks in navolging van de befaamde druiven helemaal geen keukentafelgenot meer over. Zou een beetje zonde zijn denk ik.

.

Vorige week had ik het over een franchise model wat ik wilde gaan uitwerken. De eerste enthousiaste reacties heb ik al gekregen, daar ben ik blij om. Genoeg om dat concept enthousiast verder vorm te gaan geven. Maar wat meer zekerheid aan de verkoopkant is nu cruciaal om het ook te doen slagen. Ik ben me nu dan ook extra aan het verdiepen in de retailkant, dus de supermarktbranche en alles wat daar mee te maken heeft. Een bezoek aan de SIAL 2010 ' The Global Food Market Place' in Parijs hoort daar natuurlijk bij en dat is de reden dat deze blog één dag later is gepubliceerd dan dat u gewend bent.

.

Nou mensen, tot volgende keer dan maar weer,
groeten van Jan
.
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.