Weekblog week 12 - 2011 (20 t/m 26 maart)

Stukje bij beetje proberen we een moeilijke tijd af te sluiten. Deze week letterlijk, doordat zoon Martijn, HAS-student, de hoofdleiding van de beregening doorgezaagd en afgesloten heeft. Het perceel dat we verkocht hebben staat na 25 jaar weer 'droog'.

Voor het eerst hebben we heel mooie bosaardbeiplantjes in sierpotten gezet. Mooi gezicht lijkt me dat als die friemelaardbeitjes er straks aan hangen.

Ik mocht ook mee helpen. Zoon Jeroen, die doordeweeks Levensmiddelentechnologie studeert in Wageningen is zaterdags meestal thuis mee aan de slag.

De eerste vijf soorten aardbeien staan in vijfliterpotten met heel grove potgrond waar langzaam vrijkomende mest doorheen is gemengd. Van de doordragende rassen staan er twee planten per pot en van de gewone rassen vier planten per pot.

Alvast een voorproefje op de Aardbeienacademie. Dit is een eenvoudige en goedwerkende manier om zelf aardbeien te telen. Een gebruikt appelkratje met een dunne plastic zak waarin eerst aardbeiplanten verpakt waren. Vullen met potgrond en planten en klaar is Kees. Nou ja, water geven en de rest nog. Maar dat leg ik bij de Aardbeienacademie straks wel uit.

Stiekem heb ik eens even teruggekeken in mijn blogs van vorig jaar. Het is een handige bijkomstigheid van mijn geblog dat ik nu zelf kan terugzien wat ik vorig jaar rond dezelfde tijd heb uitgespookt. We hebben toen de eerste aardbeiplanten van 2010 in de grond gestopt. En dat ook nog op een stuk grond wat nu niet meer van mij is. Afgelopen week is de beregeningsleiding naar dat perceel doorgezaagd en afgesloten. Het stelt op zich niks voor zo'n pvc buis waar water doorheen stroomt, maar toch deed het me wel wat. Ik heb die leiding er precies 25 jaar geleden zelf mee ingelegd. De torenvalkenkast staat trouwens ook nog op het verkochte perceel. Ik hoop dat de nieuwe eigenaar het ding laat staan, want de torenvalken zijn al aan het nestelen, net zoals ze jarenlang trouw gedaan hebben. Maar goed, ik heb er niks meer over te zeggen.

Met enkele collega-aardbeientelers heb ik deze week een creatieve sessie gehouden, onder begeleiding van marketeer Ernst Jan Bos. We hebben met zijn allen een hele waslijst aan ideeën gespuid die in de toekomst weer in concrete acties kunnen worden omgezet. Nou weet ik ondertussen drommels goed dat je van ideeën heel blij kunt worden, maar dat het vertalen in concrete concepten niet altijd eenvoudig is. Iets onderscheidends hebben met een mooi verhaal is niet genoeg, als het geen rendement oplevert. Als het uitzicht op rendement te lang duurt en je maar stug vol blijft houden, moet je op een gegeven moment bijvoorbeeld grond gaan verkopen, zoals ik. Dat is het risico van de pionier die in zijn enthousiasme wel eens in zeven sloten tegelijk loopt.

Afgelopen week hebben we de eerste aardbeien om deze zomer te plukken geplant. Ja, toch weer....hoewel ik in november nog zei dat ik ging stoppen met het zelf telen van aardbeien. Het bloed kruipt ook in mijn geval waar het niet gaan kan. En ik heb er nog zin in ook! We telen niet meer die grote hoeveelheden, maar wel erg lekkere en alleen nog voor mensen die een betere smaak ook waarderen. De eerste vijf rassen aardbeien heb ik in grote potten gezet, waarvan we in juni kunnen gaan plukken. De komende weken zullen we nog meer gaan planten. In totaal verwacht ik wel twaalf verschillende rassen te hebben deze zomer, voor ieders smaak wel wat dus. Van sommige rassen heb ik overigens maar een heel klein beetje geplant. Die zijn vooral voor de proeverijtjes en de verkoop hier vanaf de boerderijwinkel. Ook die lekkere rasjes zijn leuk, maar ze moeten wel rendement opleveren. Om die aardbeitjes zomaar de grote boze markt op te sturen, dat kan ik ze niet aandoen. Dan komen ze zeker weer van een koude kermis thuis.

Er wordt inmiddels volop reclame gemaakt voor de Aardbeienacademie, zoals op PSkijkditNL. Leuk is dat wel en er wordt ook volop over getwitterd. Ha, sinds enkele dagen wordt ik op twitter ook gevolgd door onze minister van EL&I @MaximeVerhagen. Ik heb hem maar meteen uitgenodigd om de Aardbeienacademie komende zaterdag te openen. Zal ie wel niet doen, maar ja..... ik ben natuurlijk enkele weken geleden wél helemaal naar zijn ministerie afgereisd om een lunchlezing te houden over Maatschappelijke Innovatie in de Tuinbouw. Wat bakken met aardbeienplanten zouden het in de binnentuin van het ministerie ook best wel doen trouwens. En zeker met een beetje hulp van de Aardbeienacademie. Desnoods kom ik ze zelf planten!

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 11 - 2011 (13 t/m 19 maart)

Lekkere aardbeien mogen best iets kosten, maar deze groenteboer wil ze niet verkopen denk ik.

Tijdens de introductiedag van de Aardbeienacademie worden alle bezoekers die per auto komen, vanaf de parkeerplaats met deze huifkar naar ons bedrijf vervoerd en uiteraard ook weer terug.

Er zullen ook dit jaar weer veel gebakjes en vlaaien met onze smaakaardbeien belegd worden. Degenen die met de Aardbeienacademie meedoen moeten ze dan wel eerst zelf plukken. Ik vind aardbeien ook het lekkerst als ik ze een paar seconden tevoren zelf heb geplukt. Echt waar.....

Dit is het enige stuk grond wat we overhouden om smaakaardbeien op te telen. De rest van de grond hebben we afgelopen week verkocht. Het is weer een beetje overzichtelijker geworden.

Joepie....weer een zorg minder. Het stuk grond dat we te koop hadden staan is dan toch nog verkocht. De buurt zal er aan moeten wennen dat daar sinds 25 jaar geen aardbeien meer komen te staan maar maïs. Voor mij is het nu al wennen, dat ons bedrijf nu niet verder meer reikt dan het eind van het betonpad. Ook wel weer makkelijk en op het stuk grond dat we overhouden kunnen nog heel veel lekkere aardbeien groeien. Komende week gaan we in ieder geval vast beginnen met het poten van de eerste aardbeiplanten. Ik heb prachtige Elianny planten op de kop getikt en die gaan er als eerste in. De bakkerijen van Van Vessem & Le Patichou in regio Haarlem en Brood & Banketservice in Amsterdam kijken er evenals vorig jaar weer reikhalzend naar uit hebben ze me deze week laten weten.

.
Het is nu een week geleden dat Willem & Drees begonnen zijn met het verkopen van onze aardbeiplantjes in supermarkten. Het gaat razend goed, beter dan ik zelf verwacht had. De reacties van mensen die ze gezien hebben en vooral ook die ze gekocht hebben, vliegen me om de oren. Keileuk is dat. Op een sticker die op de verpakking zit, staat een verwijzing naar de Aardbeienacademie. De plantjesactie van Willem & Drees is ook vooral bedoeld om mensen te interesseren voor ons nieuwste initiatief, de Aardbeienacademie. Dat werkt dus heel goed zo. Gisteren waren ze zelfs in Amsterdam te koop, bij het Food Film Festival. We gaan zeker nog enkele weken met deze actie door. Onder andere bij verschillende Jumbo supermarkten zijn de plantjes te verkrijgen. Binnen 3 dagen nadat ze van ons erf verdwenen zijn, blijken ze telkens al verkocht te zijn, dus nog supervers. In juni gaat Gijs ook een actie met een link naar de Aardbeienacademie doen, maar dan met reeds bloeiende planten. De verwachtingen zijn hoog gespannen bij me. Fantastisch is het dat er zoveel enthousiasme is voor de Aardbeienacademie.

.

Op 2 april start de Aardbeienacademie pas echt. Dan is er op mijn bedrijf in Oirschot een introductiedag. Als je het programma wil zien en wellicht onze nieuwsbrieven voortaan per e-mail wilt ontvangen dan moet je maar eens op de website kijken. Beter is het natuurlijk om dan ook maar meteen in te schrijven op de Aardbeienacademie. Ook bij het organiseren van deze introductiedag stuiten we op veel enthousiasme van allerlei ondernemende mensen, zoals die van het Land van Oirschot. Enfin, kijk dus op de website van de Aardbeienacademie.

.

De plantjes die we enkele weken geleden hebben opgepot hebben nog niet veel groei vertoond. Door de koude nachten en het weinig zonnige weer van de laatste tijd is er weinig wortelactiviteit. Boven de grond zie je wel iets veranderen, terwijl de wortelvorming nog slechts traag op gang komt, vind ik. Maar ja, het is nog maar 20 maart, wat zeur ik eigenlijk? Een paar dagen lekker weer en dan zal de groei vanzelf beter worden.

.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

.

P.S. reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 10 - 2011 ( 6 t/m 12 maart)

Trots sta ik met een paar Elsanta plantjes te pronken zoals Willem & Drees die nu verkopen.

Dit was echt om te smullen. Een aardbei met champagnedip en explosiesuiker, een paar tellen gedompeld in vloeibare stikstof. Door de explosiesuiker leek het wel of je kroketten in de pan gooide, zo knetterde het.

Wist je dat een aardbei een schijnvrucht is? De pitjes die op een aardbei zitten zijn de vruchtjes en in elk pitje zit een zaadje. De pitjes lijken wel op peertjes als je ze onder een vergrootglas legt.

Onze aardbeienwinkel is deze zomer weer gewoon geopend en in tegenstelling tot vorig jaar staat Bea weer achter de toonbank, is althans te hopen.

Het is alsof de duvel er mee speelt. Zodra het maart wordt dan moet je de vriescel waar de aardbeiplanten in zitten een ietsiepietsie bijsturen. Door de planten in te vriezen proberen we ze voor de gek te houden en te laten denken dat het alsmaar winter en dus rusttijd is. Toch zit er blijkbaar iets in de seizoensklok van aardbeiplanten dat ze eraan herinnert dat het tijd is om wakker te worden. Ze gaan dan een heel klein beetje warmte produceren en dat is nog niet de bedoeling. Maar geen nood, we houden ze onder de duim. Stel je voor zeg, dat al die aardbeiplanten al zouden gaan groeien als het eerste voorjaarszonnetje schijnt. Dan zouden alle aardbeien, net als vroeger, in een week of vier geplukt moeten worden. Nou ja, op de doordragende rassen na dan, want die blijven de hele zomer doorbloeien.

.

Deze week ben ik regelmatig geprikkeld door verschillende mensen die bijzondere dingen doen met aardbeien. Ik was zondag op Kasteel Groeneveld in Baarn, waar culinair journalist Gerrit Jan Groothedde een lunchlezing hield. Op het menu stond onder andere hangop met een aardbeiensaus van mijn Korona aardbeien. Ik heb de aardbeien maar even persoonlijk gebracht, wat me -zoals vaker gebeurt met netwerken- weer in contact bracht met Joke Boon die tegenover me aan de ronduit smakelijke dis zat. Joke is bijzonder omdat ze niet kan ruiken en daarom ook niet kan proeven. Als je meer over Joke wil weten, dan moet je haar website maar eens bezoeken. Ons gesprek heeft er in ieder geval al toe geleid dat Joke het eerste gastcollege op de Aardbeienacademie gaat verzorgen. Ze heeft echt iets bijzonders gemaakt met mijn aardbeien en het recept zal ze in haar gastcollege gaan delen. Ik hou je op de hoogte.

.

Willem & Drees zijn gisteren begonnen met het verkopen van mijn aardbeiplanten. Het is vooral bedoeld om mensen die ze kopen te interesseren voor de Aardbeienacademie. Op de 'underground' boerenmarkt in Amsterdam zijn de eerste Elsanta plantjes aan de man of vrouw gebracht. er staan een paar korte teelttips op de verpakking, maar degenen die ze al gekocht hebben wil ik nog een belangrijke tip meegeven: de wortels moeten in de grond en zeker niet dieper in de grond stoppen dan dat. Het lijkt een open deur, maar bij het planten wordt vaak al de grootste fout gemaakt door het hart van de plant onder de grond te verstoppen. En niet vergeten af en toe wat water te geven. Als aardbeiplanten een keer uitgedroogd zijn, dan is de oogst meestal niet meer te redden. Water geven is het allerbelangrijkste, maar je moet ze ook weer niet verzuipen natuurlijk. Straks, vanaf 2 april komt er voortdurend teeltinformatie beschikbaar op de website van Aardbeienacademie.

.

Met foodentertainer Stijn Baan heb ik een avondje foodentertainment verzorgd op de Food Academy in Amsterdam. Dit was in het kader van het interesseren van de jeugd om daar een opleiding te gaan volgen. We hebben lekker gekliederd. Favoriete snack was de aardbei op een stokje, gedompeld in champagnedip met explosiesuiker en een paar tellen in een ijskoud badje met vloeibare stikstof. IJsfondue wordt het ook genoemd. Resultaat is dan een van binnen nog zachte aardbei, met een krokant laagje en een knetterend mondgevoel. Het was leuk om de reacties te zien. Maar met die stikstof: don't try this at home....

.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

.

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 9 - 2011 (27 febr t/m 5 maart)

We gaan toch weer wat smaakaardbeien planten, maar niet meer op deze manier. Komende weken laat ik wel zien hoe we dat dan wél doen.

De aardbeien die we gebruiken om te verwerken in Volsmaakt, verpakken we op deze manier. De zak gaat dicht, kisten op pallets en hupsakee de vers geplukte, zongerijpte aardbeien gaan de diepvries in.

Het aardbeienras Elianny wil ik zeker weer planten. Typisch is zijn hoog opstaand kroontje. Hoog opstaande kroontjes zijn over het algemeen een teken dat je een heerlijk zoete aardbei te pakken hebt. Lambada is er ook zo eentje.

Volsmaakt, nu moet het dan toch eindelijk gebeuren. Over een paar weken beginnen we met produceren. De nieuwe verpakkingen zijn ontworpen en onderweg. Het komt er heel leuk uit te zien. En de smaak van wat er in zit is natuurlijk fantastisch!

Soms heb je wel eens van die dagen dat er een aantal losse eindjes bij elkaar lijken te komen. Afgelopen week had ik zo'n ervaring. Of het nu kwam omdat ik in de inspirerende omgeving van Seats 2 Meet in Utrecht terechtgekomen was, óf omdat ik in real life kennisgemaakt had met chaosbestrijder @kaatmossel, ik weet het niet zeker. Daarbij opgeteld nog een plezierige ontmoeting met een bevlogen eigenaar van Intratuin, met een collega aardbeiplantenkweker en met iemand die zich Imagine & Realize Potential noemt. Ja, dan moeten de lijntjes onderhand wel bij elkaar kunnen komen zou je haast zeggen. En niet te vergeten natuurlijk de twee mensen van Syntens die ook nog een hele middag mijn ideeën mee hebben helpen scherpstellen.

.

Het hangt echt allemaal aan elkaar. Mijn geschiedenis als teler van smaakaardbeien, hoe ik dat ben geworden en hoe ik daar een naam mee heb opgebouwd. Mijn ervaringslessen wil ik heel graag verspreiden onder andere ondernemers die daar wellicht lessen uit kunnen trekken. Daarnaast is er nog de Aardbeienacademie waarmee ik consumenten heel dicht bij de aardbeienteelt wil betrekken, doordat ze zelf in een deel van hun aardbeienbehoefte gaan voorzien. De gesprekken en ontmoetingen van afgelopen week hebben verbindingen gelegd, of op zijn minst een begin gemaakt met het leggen van verbindingen tussen de verschillende doelgroepen en activiteiten.

.

Er borrelde ineens wel de vraag op wát ik nu eigenlijk ben. Ben ik nog aardbeienteler of smaakaardbeienteler? Nee, nog maar voor een stukje. Vroeger was ik dat wel, toen ik de hele dag met de teelt bezig was. Maar wat ben ik nu dan wel? Ik gooide de vraag eens op twitter en er kwam een hausse van suggesties, zoals aardbeieninspirator, aardbeienfilosoof, aardbeienguru, aardbeienprofessor, aardbeienambassadeur, aardbeienentertainer, aardbeienmissionaris, aardbeienfuturist en aardbeien C.O.A.C.H. (de puntjes nog nader in te vullen). Mocht je nog andere ideeën hebben, laat het gerust eens weten. Ik wil nu onderhand wel eens weten wat ik ben in mijn nieuwe rol, na het doorhakken van de zware knoop in november vorig jaar. Zoals @kaatmossel zich chaosbestrijder noemt zo zoek ik ook nog naar een allesomvattende titel.

.

Niet onbelangrijk: deze week hebben we besloten om in ieder geval zeker weer te gaan telen voor de rechtstreekse verkoop van smaakaardbeien aan consumenten . Ook de aardbeien die in ons binnenkort op de markt te brengen nieuwe product Volsmaakt terechtkomen, blijven we zelf telen. Voor de rest moeten we het nog even zien. We gaan in ieder geval zeker géén aardbeien meer telen voor winkeliers of andere afnemers die top-smaakaardbeien willen verkopen voor kiloknallerprijzen. Komende week ga ik het hele teeltplan rond proberen te krijgen. Nou ja, ik heb het al wel grotendeels in mijn hoofd zitten, maar er moet nog wat meer smaakdiversiteit in vind ik zelf. Een dag vrijmaken om op strooptocht te gaan, zit er komende week dus wel in.

.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

.

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 8 - 2011 (20 t/m 26 februari)

Zo zien bosaardbeitjes eruit (fragaria vesca) Ze smaken lekker, maar je kunt ze het beste direct na het plukken opeten. Bewaren kan echt niet. Ik heb er wat planten van opgepot. Op enig moment komen ze beschikbaar voor de deelnemers aan de Aardbeienacademie.

Mara des Bois is niet meer weg te denken uit ons assortiment. Het is een aardbei met een heel sterke smaak en vooral bij fijnproevers geliefd.

De frambozenaardbei is geen kruising tussen een framboos en een aardbei. Hij heeft zijn bijnaam te danken aan zijn uiterlijk. De echte naam van dit zeer smakelijke ras uit 1923 is Frau Mieze Schindler. Klinkt ook best lekker vind ik.

Toch nog wat plantjes van dit heel aparte aardbeiensoortje op de kop getikt. De ananasaardbei. Een heel kwetsbaar aardbeitje en vooral opvallend vanwege zijn afwijkende kleuren.

Met het dichterbij komen van maart begint het voorjaar toch weer behoorlijk te kriebelen. Het zal wel in de genen zitten. Vele tientallen jaren was het voor mij de tijd om weer op het land gaan te wroeten. Het rigoureuze besluit van enkele maanden geleden om de eigen teelt los te laten speelt me best wel parten eerlijk gezegd. Het zal wel een vorm van afkicken zijn denk ik waar ik doorheen moet. Het voornemen om toch nog een beetje aardbeien te blijven telen, voor in ieder geval de directe verkoop aan consumenten en andere enthousiaste verkoopkanaaltjes staat nog fier overeind. Ik wil me toch nog een echte aardbeienteler voelen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De komende maand moeten we daar dan toch echt wel mee aan de slag. Vooralsnog hebben we onze overtollige grond nog niet verkocht en het stuk wat we over houden moet nog aangepast worden aan de nieuwe situatie.

.

Inmiddels slaat de belangstelling voor de Aardbeienacademie ook over naar meerdere bedrijven. Regelmatig word ik gebeld voor een interview erover en via twitter ben ik al met verschillende mensen in contact gekomen die mee willen denken en het een sympathiek idee vinden. Komt vast goed, maar er moet natuurlijk wel een goed verdienmodel aan vast zitten. Dat is voor de korte termijn toch wel de grootste uitdaging voor mij. Van alleen promotie, mooie artikelen en enthousiaste mensen komt er geen brood op de plank. Daar heb ik al vele jaren ervaring mee.

.

Het begin van de website van Aardbeienacademie is er sinds een paar dagen ook. Mooi is daarop te zien dat er vanuit heel Nederland belangstelling is, maar het moet echt nog flink gaan groeien. Maar ja, we zijn natuurlijk nog maar korte tijd aan het werven van deelnemers en de feitelijke colleges aan de academie moeten nog beginnen. Zon aan de hemel zou ook wel eens kunnen helpen. Het zal wel net als met de plantjes zelf zijn: in het begin groeit het langzaam en vraag je jezelf af wat er van terecht moet komen, maar dan ineens is er een groeiexplosie en ben je de vruchten aan het plukken. wat het misschien ook is? Ik ben een beetje een ongeduldig en wispelturig type.

.

Vorige week had ik gemeld dat ik een flink aantal bosaardbeienplantjes had opgepot. Die friemelplantjes hebben nog wel een tijdje nodig voordat ze iets opleveren. De afgelopen week heb ik er Mara des Bois aan toegevoegd. Deels om zelf aardbeien van te telen voor de directe verkoop vanuit onze boerderijwinkel en deels kunnen de plantjes straks als ze wat groter zijn hun weg vinden via de Aardbeienacademie. Daar kan dit jaar zeker goed van geplukt worden.

.

Plantjes van frambozenaardbeien en zelfs van ananasaardbeien heb ik nu ook staan, maar die moeten nog wel wat langer groeien. Dat is meer iets om vanaf 2012 van beginnen te oogsten. Ja, een paar aardbeitjes zullen er vast wel aan groeien dit jaar. Ook deze soorten zijn bedoeld voor de Aardbeienacademie. Via de website is er straks aan te komen. Voor volgend jaar zitten er zelfs Lambada en Korona in het verschiet. Die plantjes moet ik echter eerst zelf voorkweken tot een grotere plant, want de productiviteit van Lambada is nogal klein uitgevallen. En dan zul je ook net zien dat die paar aardbeien dan nog door roekeloze duiven worden geconfisqueerd.

.

Waar ik nu trouwens benieuwd naar ben is wanneer de eerste vlaaien met Nederlandse aardbeien op de markt komen. Ik was benaderd door een vlaaienkoning die helemaal wilde overstappen op Nederlandse aardbeien en daarmee vanaf het begin de Spaanse knoepers vaarwel zou zeggen. Ik vond het best een gewaagde stap, wetende dat Nederlandse aardbeien over het algemeen toch een fors stuk duurder zijn dan hun Spaanse equivalenten. Ze wilden er zelfs mijn naam aan verbinden als aardbeienautoriteit. Een hele eer, ware het niet dat mijn afgegeven richtprijs voor de aardbeien aan de hoge kant bleek te zijn. De vlaaien mochten natuurlijk geen cent meer gaan kosten. Tsja, dan gaat het feest niet door. Ik ben wel benieuwd hoe de vlaaienkoning het aardbeienvlaaienseizoen nu dan in gaat zetten. Toch maar Spaanse of is er een andere aardbeienkoning gevonden?

.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

.

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 7 - 2011 ( 13 t/m 19 februari)

Best lekker om je tanden daar eens in te zetten. De allereerste Lambada's uit de kas zijn alweer geplukt. Die zijn een heel stuk makkelijker om in te bijten en lekkerder dan hun mediterrane verwanten die je nu doorgaans aantreft in de winkels. Maar ook een stukje duurder. Eén Lambada levert echter meer genot op dan een hele doos Spaanse Camarosa of iets dergelijks is mijn mening. Neem de proef maar eens op de som!

De bosaardbeienplantjes (Fragaria vesca) staan sinds een paar dagen in een potje, te wachten op mooi weer.

Dat er al zoveel belangstelling voor de Aardbeienacademie is van mensen die in het zicht van de keukentafel hun eigen aardbeitjes willen telen is leuk, heel leuk zelfs. Maar nu zijn er dus ook al bedrijven die met allerlei ideeën komen voor producten, waarvoor de Aardbeienacademie ondersteunend kan zijn. Dat is óók bijzonder. Sterker nog, ik had er helemaal niet bij stilgestaan dat het zou kunnen gaan gebeuren. Komende week alweer een paar gesprekken over dit soort zaken. Druk mee de komende tijd, maar van positieve dingen word je niet snel moe. Als er nog meer mensen met een bedrijf aan willen haken, schroom dan niet om contact met mij op te nemen.

Een paar jaar geleden heb ik van een vriendin wat bosaardbeiplantjes gekregen, die ze had meegebracht van vakantie in Toscane en Tirol. Ze zijn door elkaar gehusseld, maar zo te zien zijn ze van hetzelfde soort. Nadat ik ze een paar jaar in leven heb gehouden en er te weinig tijd aan heb kunnen spenderen wil ik er nu iets aparts mee gaan doen. Gaat er echt grappig uitzien denk ik. Past ook mooi bij de Aardbeienacademie en bij aardbeien plukken op je eigen terras. Bosaardbeitjes zijn zo kwetsbaar en slecht houdbaar dat je ze het beste meteen nadat ze geplukt zijn kunt opeten. Afgelopen week heb ik de plantjes in een potje gezet zodat ze alvast wat kunnen gaan groeien als het mooi weer wordt. Eerst maar eens afwachten wat het wordt.

Begin van de week was ik bij de Studieclub Regio Boskoop waar ik een verhaal mocht komen vertellen over innovatie en over de spagaat waar ondernemers zoals ik vaak in terechtkomen. In al je enthousiasme bedenk je iets en je gaat er mee aan de slag, maar als de omgeving die je nodig hebt om het product aan de consument te verkopen er niet is, dan is het een mission impossible. Van de andere kant, als pioniers niet beginnen met innoveren dan gaat die omgeving ook niet veranderen. Het is het bekende kip-ei-verhaal. Overigens zijn die boomkwekers, of boomtelers zoals ze in Boskoop zeggen ook goed bezig. Op deze avond werd een innovatieprijs uitgereikt aan een bedrijf wat de vaste plant Skimmia in een ander daglicht heeft gezet. Op deze buitenplant bij uitstek heeft dat bedrijf een variant gemaakt voor in de huiskamer.

Geen bloemist of tuincentrum die er naar gevraagd zullen hebben, maar ineens was het product er. Kijk dat zijn nu de dingen waar ik ook altijd naar op zoek ben en warm van word. Producten maken omdat ze gevraagd worden, kan iedereen. Maar producten maken die passen bij een nog niet ingevulde en zelfs nog niet onderkende behoefte, dat is de kunst. Dan heb je pas een echte innovatie. Binnenkort gaan we met een groepje aardbeientelers en enkele mensen die wat verder van de aardbeien afstaan eens brainstormen om hopelijk ook weer wat blue oceans te kunnen ontdekken. Zal vast lukken, zegt de optimist in mij die het soms ook best wel een beetje moeilijk heeft, zeg ik eerlijk.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 6 - 2011 (6 t/m 12 februari)

Door met een aantal collega's te twitteren over innovatie zijn we tot het idee gekomen om eens een creatieve sessie te organiseren. Wil er iemand meedoen? Je hoeft geen verstand van aardbeien te hebben.

Sfeerplaatje van de Strawberrytree, zoals er gisteren 2 opgesteld stonden bij een bruiloft in Delft.

Ik kom altijd wel op heel mooie locaties met die Strawberrytree en vaak in een nieuwe omgeving. Zoals hier bij De Lindenhof in Delft. Als ik tijd over heb probeer ik ter plaatse dan nog even wat inspiratie op te snuiven.


De Aardbeienacademie heeft al groeistuipen, voordat hij begonnen is. Andere bedrijven zoals Willem & Drees haken er ook al op in op een goeie manier. Leuk project!

Nog geen idee voor Valentijnsdag? Trouwens, ook al al doet u niet aan Valentijn, het is toch leuk om aardbeicollege gaan te volgen aan de Aardbeienacademie.

Het is best een flinke exercitie als ik weer eens mag uitrukken met de Strawberrytree. Hoewel ik er al veel mee op pad ben geweest is het toch elke keer weer anders. Gisteren mocht ik opdraven in Delft bij De Lindenhof, op een bruiloft met 250 gasten. Twee Strawberrytrees mee en 500 aardbeien die deze keer helemaal uit Portugal gekomen zijn. In Nederland is de aanvoer nu maar zeer beperkt en in feite zijn die Portugese ook een beetje Nederlands. Een Nederlandse kweker teelt ze daar en het is ook nog eens een Nederlands ras. De bruid vond het er in ieder geval fantastisch uitzien, kon ze nog net uitbrengen voordat ze het ja-woord mocht gaan uitspreken. Terwijl de Strawberrytrees leeggeplunderd werden heb ik zelf een wandelingetje gemaakt door de binnenstad van Delft en onder andere mijn ogen uitgekeken in de winkel van Simon Levelt. Wat kun je toch een sfeervolle en heerlijke beleving creëren rondom koffiebonen. Tja, en dan droom ik daar natuurlijk over iets soortgelijks met aardbeien.

.

Op twitter was ik afgelopen week ook een tijdje over innovatie aan het stoeien met collega's en anderen. Het plan is daar ontstaan om eens met een stelletje bij elkaar gaan te zitten en leuke ideeën bedenken waarmee we samen verder zouden kunnen. Dat gaan we dan ook maar doen en ik ga die creatieve sessie faciliteren. Je weet nooit wat er uit zo'n sessie tevoorschijn komt, maar vast wel weer een aantal ideeën om aardbeien weer extra in de belangstelling te kunnen krijgen. Twitteren op zich vind ik trouwens ook een heel goede creativiteitstool. Al meeliftend op tweets van anderen kun je daar heel wat inspiratie opdoen.

.

De Aardbeienacademie begint steeds meer mensen te inspireren. Het zou best wel eens een soort platform kunnen worden waar ook initiatieven van andere bedrijven baat bij kunnen hebben. Een aantal mensen van bedrijven hebben al aangegeven interesse te hebben om gastcolleges te geven over een specifiek onderwerp, zoals biologische ziekte- en plaagbestrijding. Inmiddels zijn er ook al 3 bedrijven die op de een of andere manier een product willen gaan verkopen met een link naar de Aardbeienacademie. Een ervan is Willem & Drees, waarmee we samen een project gaan doen. Over een paar weken doe ik hier wel uit de doeken wat dat dan precies gaat worden. Het zou wel heel leuk zijn als we elkaar zo kunnen helpen.

.

Over platformen gesproken, ik las erover in het boek Wat Zou Google Doen van Jeff Jarvis. Ik besefte dat ik in feite al een tijdje bezig ben geweest met het bouwen van een platform. Tegen wil en dank heb ik de laatste jaren toch een naam opgebouwd in aardbeienland. Dat is mijn platform dan wellicht wel, dat ik beter moet gaan benutten. Op mijn platform staan de smaakaardbeien gebouwd, de Strawberrytree, de Aardbeienacademie, mijn ervaringspresentaties en wat dies meer zij. De uitdaging voor me is nu dat ook de klanten en gebruikers van mijn producten, niet alleen van de producten zelf profiteren. Maar mijn klanten moeten zelf ook weer nieuwe producten of diensten gaan ontwikkelen waar mijn platform ze dan weer bij kan faciliteren. Ik moet me dus eens hoognodig gaan verplaatsen in mijn klanten en bedenken wat zij op mijn platform zouden kunnen bouwen. Interessante uitdaging vind ik. Misschien praat ik wel abracadabra nu...

.

Morgen is het Valentijnsdag, aan de drukte in Delft te zien gisteren zijn er heel wat mensen die daar werk van maken. Mocht je van plan zijn om deze of gene met iets origineels te verrassen, schrijf je dan gerust samen in bij de Aardbeienacademie. Ik weet uit ervaring dat duiven heel graag aardbeien lusten. Bij tortelduifjes zullen die lekkere aardbeien vast en zeker ook nog eens voor wat extra romantiek zorgen.

.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

.

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!